затапи (гл.) - свој (прид.)

Острината на чувствата и мислите сѐ повеќе ги губат своите граници, ги затапуваат своите рабови, потонуваат едно во друго во една неодреденост.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)