засмее (гл.) - обичен (прид.)

Сега кога знаеме оти младоста ги напушта и похрабрите од нас нема повеќе по што да жалиме Блаже, да каснеме од твоите Чушки Горчината е најблагиот корен на сладоста Нас слична глад и иста жед нè измачува Да седнеме на софрата на Поезијата негде скраја Подалеку од челното место И од оние кои шумно зборуваат а тихо мислат Сакам да ме поучиш како засмејуваат обичните зборови оние зад кои ја криеше тагата.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)