заслужува (гл.) - тоа (зам.)

- Луѓето ѝ оддадоа достојна почит на мајка ти - ми вели Даскалов. -Таша го заслужуваше тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Би можел повторно да ги стави, а на жената и девојчето да им објасни дека е сѐ настанато само поради една случајност - цртежите не биле добро прицврстени, па тој поручеква ги симнал, но утре пак ќе ги изложи, и на подобро место, дека го заслужуваат тоа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Немаат тие нешто конкретно против мене, ама ете мислат дека јас како тикварка која пропаднала на два глупави факултети, не го заслужувам тоа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На крајот на масата, каде беше седнат татко ми, бидејќи тоа беше неговото востановено и неприкосновено место за седење, како некој да му го врачил по заслуга (се прашувам само кој ли ќе биде неговиот престолонаследник, бидејќи јас немав таква амбиција, а мојот брат по ниедна основа не го заслужуваше тоа).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Се свртувам да видам како изгледа тумбата. Се чини чудно но навистина ми се виде населена и веројатно поради тоа веднаш се разликуваше од другите височинки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)