засекува (гл.) - тишина (имн.)

Првпат криковите на црните птици беа осамени во просторот, реско ја засекуваа тишината, кобеа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
По оваа напнатост, гласот на учителот ја засекува тишината како нож.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)