зарива (гл.) - заб (имн.)

Понекогаш, така легнат, ми ги зарива забите во ногата. Доволно болно за да вриснам.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Во миговите на најголемо задоволство ги заривавме забите еден во друг.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)