И како што плачам и си редам така, Уља, јатрва ми, ме шиба со лактот, ме тргна за ракавот и ми вели: - Запри малку, Велико, знаеш дека две деца ѝ предаде на земјата, вели, знаеш дека еднозадруго ги закопа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој запре малку, потоа продолжи:
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Чекај, запри малку, - нѐ скршна од патот Живко кога почнавме да излегуваме од градот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)