Ведран ме поттикна да буричкам по длабоката темнината на соништата уште при неговото второ доаѓање.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури и во случаевите кога таткото ја немал среќата да го запознае синот, синот го продолжува и животот на таткото покрај оној, на мајката!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А и она негово име Иван, што ми го навести сонот, не беше рожба на случајноста или на мојата досетливост.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)