Секое вистински задоволително објаснување на привлечноста што ја има, да речеме, Џоан Крафорд за геј-мажите, ќе мора да се темели врз сеопфатно сфаќање на општествено-семиотското функционирање на нејзиниот кинематографски лик и врз импликациите на тоа функционирање во конкретните поредоци на сексуалното и на оброденото значење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Му запира срцето и некое облаче од над него му се постила во очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Милдред се појавува од својата замрачена канцеларија за да се соочи со Монте, кој, сега таа сфаќа, ја изневерил и ја банкротирал.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ете зошто задачата да се објаснат машката геј-култура, машкиот геј-вкус, станува толку сложена, барем кога ќе се навлезе во подробностите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На пример, има еден миг кон крајот на Милдред Пирс кој е краток, но од кој ти запира срцето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)