заоѓа (гл.) - зад (предл.)

Сонцето веќе заоѓаше зад Огражден, стана прохладно.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Тогаш приседна, видно уморен, но не преморен, па Евдо помисли дека ќе му се развика што не понел уште една касета, но сонцето веќе безнадежно заоѓаше зад сртовите и од падините слегуваше самракот како привидна маглина, па Геро само рече колку да си ја продолжи улогата на водач на екипата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)