заниша (гл.) - со (предл.)

Се сетив дека, пред многу години, кога со Рајнер зборувавме за последен пат, јас го потсетив како некогаш мечтаевме да живееме во Венеција.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас се насмевнав и колебливо занишав со главата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И одречно заниша со глава.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Ништо ми нема... Како дрен сум!... - повтори пак тој и заниша со преврзаната глава.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)