заниша (гл.) - таа (зам.)

Ја засеков гранката, се заниша таа и од тежината на моето тело почна да се ведне.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Дали сум ти смешен?“ „Не“, ја заниша таа главата. „Смешен ми е тој.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)