Ми треба одмор, сфаќаш. Хонорарот? Ќе видиме.
               
             
           
            
            
              „Човекот со четири часовници“
               од Александар Прокопиев 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Разменувавме мислења за импресионизмот, кој тогаш беше револуционерно уметничко движење...“
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 4-5“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Заминувам за викенд во Грција, на Халкидики.
               
             
           
            
            
              „Човекот со четири часовници“
               од Александар Прокопиев 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На таблата напиша: „Збогум, драги мои. Заминувам за вечно... Заминувам зашто немам повеќе за што да живеам...“ Го најдоа удавен во езерото.      ...
               
             
           
            
            
              „Свето проклето“
               од Јован  Стрезовски 
              (1978)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во 1939-та на покана на Дејвид О. Селзник Хичкок заминува за Америка.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 21“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  По матурата Марсел Дишан заминува за Париз кај братот Гастон.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 4-5“
              
              (1994)