залепи (гл.) - со (предл.)

Двајцата келнери, оној од огледалото и оној над нив, се доближија еден до друг, се залепија со грбовите.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се собра свет, џандари. Леле! На Славчета не му се оди в кварт, со земјата се залепи! Такси зедоа, насила да го одведат... (Смеење).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Со восок ги залепив со смола ги запечатив ги прелив со лепак ги врзав со јаже сите љубовни фантазии сите желанија од премолчување истоштени.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ајде, ајде, моме Стојне, да бегаме! Аман, моме Стојне, да бегаме!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)