залае (гл.) - куче (имн.)

Беше малку зачуден од тоа што кога залајаа кучињата старецот не се покажа на вратата од колибата, не излезе да види што се случува.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Минал човекот низ село, го залајало кучето на Пеца.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
За миг Гоце стана на нозе.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Некаде далеку залаја куче.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Уште убаво не се беше разденило, кога од сите страни во селото залајаа кучиња.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Кога дојдоа кај куќата на тетка Фора, од авлијата залајаа кучињата.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)