Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Освен тоа, беа изведени, на подлога на некои други дела од Лајбах, и оригинални партитури на Ројко и Кумар.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Субверзивноста и комплексноста на таков еден гест најдобро се покажа на изложбата на секогаш контро верзниот Mappelthorp при што фотографијата „Марти и Вероника“ којашто користи порнографска иконографија (Вероника Вера во типична порно-поза) стигна во средиштето на еден судски процес.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Кустосот на галеријата којашто ја беше поставила изложбата беше ослободен откако заклучиле дека споменатата фотографија сепак е уметничко дело бидејќи „може да се препознае класична форма“. 30 okno.mk Не е случајно што Ани Спринкл и Вероника Вера, главните претставнички на „пост-порн модернизмот“ стигнаа во „performance art“ директно од проституцијата.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

По концертот, еден од позначајните словенски критичари на сериозна музика заклучи дека првпат по Шенберг кој 1930 г. во Виена со својот концерт на атонална музика, за она време потполно необична и чудна, предизвика тепачка во салата, некому му успеало да го постигне речиси истото. Што поточно? Маргина 37 189

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Напротив, од примерот на Ѓорѓиевски јасно може да се заклучи дека примарниот мотив на секој инвеститор е профитот, а не работничките права.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Вреди да се одбележи дека со оваа пресуда, и покрај ригорозните и репресивни законски мерки насочени против организирањето штрајк, се востанови еден одличен судски преседан дека „блокадите се суштина на синдикалното делување“ (зат. цит. – стр. 3).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Од случајот на Б.Н. може да се заклучи дека дури и во државните институции, правата на работниците систематски се кршат, и истите се добиваат само по пат на судски спорови!

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Не е тешко да се заклучи дека римското право, на чијашто правна традиција фундира и нашето современо национално право, како дел од поголемото евроконтинентално правно семејство од т.н. Civil Law тип – првенствено беше процесно [формално/ тужбено] право, односно се развиваше под процедурална закрила.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Тоа го пра- ват со надеж дека можеби работите во иднина ќе се променат на подобро, а во меѓувреме сериозно размислуваат за формирање на вистински независен синдикат преку кој ќе се борат за своите работнички права. *** Случајот на Ѓорѓиевски е вреден за одбележување поради не- колку аспекти. 94 Прво, тој јасно покажува како една странска директна ин- вестиција нужно не мора да значи течење „мед и млеко“ за ра- ботниците, како што тоа упорно го пропагираат апологетите на неолиберализмот.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Овој луциден судија кој го водеше предметот, покажа одличен правен сенс (elegantia iuris) – што е сосема ретко од нашите партиски подобни судии, образовани во духот на бедниот и буквалистички правен позитивизам – кога заклучи дека прекинот на работата се случил спонтано поради незадоволството на вработените прогласени за технолошки вишок 49 кои со жив штит ги попречиле вагоните да тргнат од пероните на станицата и дека: „Не е јасно како може, без индивидуализација на делата на секој од тужителите посебно, тие да бидат казнети ‘во пакет’, и дали во конкретниот случај се работи за некој нов изум на ‘колективна одговорност’ кој тужениот се обидува да го примени во своето работење“!

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Тој е вклучен во заштитата на работничките права, информирајќи ги колегите, но нема земено активно учество во структурите на синдикалната организација. ***

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Од проучувањата на империите на Балканот, беше заклучил дека секогаш кога на нивниот врв ќе се најдел император- јаничар, тој секогаш, сакајќи да ја докаже величината на својата изместена душа, бил готов да ја одржува илузијата на победата по цена на поразите на другите, но и на своите.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Сигурно заклучува дека таа држела поголем одошто сестра ѝ.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Од ова, како што гледаш, се заклучува дека постојат и псевдо Monty Cantsinи кои го користат само името.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Не се воздржа а да не заклучи дека, кога веќе би се работело и во неговото бившо претпријатие, сите би биле побогати, со поголеми лични доходи, со подобар стандард.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Но попусто отидоа сите тие негови следења и тој требаше да заклучи дека нема ништо да му донесе случајот, ами треба да се дејствува смислено.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Погледнувајќи го така стражарот, Пискулиев можеше да заклучи дека неговото лице не издава ништо грозно, ништо што би влевало во човека особено тревога, ами напротив, иако строго, што е во моментов сосем разбирливо, тоа изразува извесна мерка на правичност, а од тоа повеќе на Пискулиева ништо и не му треба.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

И покрај тоа на филмот не му недостигаат хичкоковски потези; така веќе самото ограничување на случувањето на чамецот за спасување среде море не е никаква површинска екстраваганција, туку е втемелена со типична хичкоковска драматургија, кадешто напнатоста од ширината на случувањата се пренесува во „длабочина”, во 156 Margina #22 [1995] | okno.mk заплетканите, удвоени меѓусебни односи - драматичен контраст на некој настан е неговата сопствена темна, задна страна, а не надворешната противигра.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Од таму можеме да заклучиме дека оваа генерација на тинејџери живее под можеби најголемиот стрес во целокупната понова историја.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Гронинг: Пред да се родам татко ми беше илустратор; обично работеше стрипчиња од една табла и еден ден заклучи дека според бројот на продадените квадрати секој што го изработил вреди 35 центи и едноставно прејде во бизнисот со реклами, а подоцна и во филмската индустрија. m Грот: Колкаво влијание имаше тој на твојот интерес за илустрација? !

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Оттука не ни е веќе тешко да заклучиме дека во овие филмови вистинскиот трагичен јунак е остарениот, галантен, но „виновен”, „негативен” татковски лик - мора до крај да бидеме заслепени со холивудската идеологија (што Хичкок тука успешно ја минира), ако не забележиме дека и Дописникот и Озлогласената се изградени на контрастот меѓу „негативниот јунак”, кој е во суштина единствената човечки привлечна личност, и „позитивниот јунак”, кој е сосема банален лик - а во тој контраст секако не ни е тешко да ги препознаеме спротивностите меѓу поединецот на „автономната” етика и „хетерономниот”, „кон другите насочен” поединец.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Повторно размислувме. Заклучивме дека предлогот е добар и го прифативме.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Од што може да се заклучи дека вечноста може да трае колку една молња еквивалентна на една насмевка.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Заклучивме дека им е тешко на пријателте: оние, вистинските, сè помалку ги има, сè повеќе раздаваат од пријателствата на дузини нови пријатели, соочувајќи се со опасноста еден ден и без да сетат да си ги потрошат сите резерви пријателства.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Дури ни христијанската традиција не е поштедена од Хундертвасеровиот еколошки радикализам: „Му благодариме на Бога за нашиот леб секојдневен, кој доаѓа од земјата, но не молиме нашите гомна повторно да се преобразат“, вели Хундертвасер и на крајот заклучува дека „хумусот е вистинско црно злато“.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Во таква ситуација ГШ и ЦК на КПМ во почетокот на декември 1943 заклучиле дека е потребно единиците кои се наоѓале на тој терен да се префрлат во делот на Македонија под Грција во реонот на планината Кожуф.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Во однос на исламизацијата во Македонија од шеесетите до осумдесетите години на XVI век според статистичките податоци, околу половина од вкупното градско муслиманско население имало христијанско потекло, што врз основа на сумарни показатели може да се заклучи дека една четвртина, односно 25% од вкупното градско население на Македонија во тоа време му припаѓало на исламизираното домородно, пред се македонско население.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Тоа префрлување траело единаесет дена.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

198 Но исто така, од разговорите со политичкото и военото раководство на НОВ и ПО на Македонија и со војниците ќе заклучи дека “нивните идеи се смешно големи.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Меѓутоа, и самиот ќе заклучи дека и покрај тоа “овие луѓе (Македонците б.м.) не можат да зборуваат дека оние кои ги прават обидите за приближување со Грци и заклучуваат (колку точно!) дека на нив не треба да им се верува“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

На крајот ќе заклучи дека планот за независна Македонија, која би можела да се формира по војната, “може да предизвика многу проблеми меѓу Грција и Југославија и Тито.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

На крајот ќе заклучи дека трите партизански движења: грчкото, албанското и македонското, не покажувале меѓусебен страв или сомневање и активно и спремно соработувале.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Според добиените одговори можел да заклучи дека според партизаните “не би требало да има проблеми бидејќи границите ќе бидат поставени според слободното гласање на народот. `Слободното гласање` би ги решило сите проблеми и е постојано повторувана тема од македонските партизани.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

На крајот од својот извештај Еванс ќе заклучи дека “за среќа“ членовите на воените мисии не биле “задолжени со задачи за решавање на политичите проблеми на Балканот“.352 И самиот Еванс во посебен дел од извештајот се осврнува на идејата за независна Македонија.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

За него немало никакво сомневање дека тоа биле партизаните.38 По запознавањето на ситуацијата на боиштето на Југославија, Маклин во својот извештај до Министерството за надворешни работи ќе заклучи дека партизанското движење во Југославија има ефикасна врховна организација со која би било можно да се планираат и реализираат одредени задачи и дека “каква и да била нивната политика, се бореле, против нив (Германците б.м.) и тоа многу успешно, а четниците, како и да гледаме на нивните мотиви, главно не се бореле или пак се бореле заедно со Германците против своите сопствени сонародници.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Од тие разговори Маерс ќе заклучи дека Светозар Вукмановиќ се залагал за формирање на “Панбалканско“ партизанско движење и “независно македонско движење на отпорот“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Според светските проучувања, за зависник од интернет се смета секое лице кое поминува најмалку 4 саати дневно па од ваквите податоци со сигурност може да се заклучи дека Македонија има еден куп нет-џанкери.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

На крајот, Татко, сепак, заклучи дека с уште не беше дојдено времето да ни ја открие тајната на некогашната средба со Ататурк.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

За парите што ги доби од Татко, за преведените сиџили, колку и да мислеше дека се клети, препуштена на фаталистичката инерција на своите мисли, сепак, на крајот, заклучи дека се само ситни трошки за големиот труд на нејзиниот сопруг и реши да ги употреби за корисни нешта.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Имаше некаква црвена нијанса во тоа разденување, по што не му беше тешко на момчето да заклучи дека преку ноќта небото се изјаснило.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

По лаењето на кучињата можеше да заклучи дека се некаде далеку.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Не знаеше тој ништо за оружјето, но имаше слушано негде дека во војната Италијанците носеле сосем мали, кратки пушки, па заклучи дека пушката што ја пронајде е италијанска.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Додека ја миеше ноќната маска од лицето, се сети на Фотевото бладање и заклучи дека е најдобро да не му спомнува ништо за тоа; тој одвај ли знаеше дека зборувал насоне, а уште помалку се сеќава не само што зборувал туку и што сонувал.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Се заклучува дека понекој хрватски војник, загинат или преживеан во одбраната на татковината, бил и поет.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Ако живеењето во Јавел се однесува на постојаните физички и сексуални нагони, или на постојано отворената славина, тогаш може да се заклучи дека нужна последица е опасното задушување, бидејќи дишачот или оној кој аспирира, живеат во Јавел.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Се чини дека би било исправно да се заклучи дека Дишановата игра со зборови не алудира, што би било бесмислено, на “анемичниот”, бескрвен филм, туку со многу префинето значење, се однесува на кружното движење на дисковите, кои ги анимира таинствениот ветер или “здив”, на ист начин како што на Кирхеровата илустрација ротирачкото тело на “Machine anemic” се okno.mk | Margina #8-9 [1994] 199 придвижува со помош на здивот на ветрот, прикажувајќи ја небеската глава.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Од некои причнни заклучи дека таа знаела за тоа.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Доколку анализата на овој закон ја сведеме на чисто позитивистичко правно толкување би можеле лесно да заклучиме дека оваа одредба е позитивна и дека се работи за подобрување на правата на невработените по горенаведениот основ.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Токму затоа, со право можеме да заклучиме дека правата на работниците се наоѓаат помеѓу чеканот и наковалната, постојано на удар од ниските плати кои не секогаш ги добиваат, прекувремената (неплатена) работа, небезбедните работни места, прекарната работа, замолчените синдикати и слепите институции, а законите кои треба да се подлогата на која тие стојат и која треба да го спречи ваквиот удар, воопшто не го прави тоа, туку напротив со многубројните измени на легислативата само го олеснува понатамошното обезвреднување на трудот на работникот, кој се претвори во обично средство во работниот процес.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Доколку би пристапиле кон некакво критичко преиспитување на овој закон и истиот го споредиме со стариот закон од 2006 година, би било мошне лесно да се заклучи дека стариот закон посветува повеќе внимание на охрабрувачките мерки како дел од посебните мерки.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Ако, пак, се направи споредба со одредбите од Законот за јавни претпријатија, кој се однесува и на јавните претпријатија кои стопанисуваат со шумите (чл. 2, ЗЈП), ќе се заклучи дека одредбите од ЗШ предвидуваат поедноставна процедура за отпочнување на штрајкот, додека во однос на останатите обврски кои им се наметнуваат на работниците кои штрајкуваат не постои некоја позначајна разлика помеѓу овие два закони.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Егото на господинот Гроздановски стануваше сè пополаскано, така што лесно заклучи дека воопшто не згрешил што решил да го земе кучето.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Подоцна тој заклучи дека знаците за кои тој уште не беше свесен спотнаа некоја соодветна сила во него која толку многу се раздвижи што тој мораше да стане свесен за нив.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Им реков на двајца од моите да повнимаваат што точно ломоти тој другар Богдан.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Напати знае да казни и тоа веднаш; другпат објавувањето на својата одлука ќе ја одложи за подоцна, но никогаш не ги амнестира нашите грешки.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Барем сега, додека сум во собата сам, можам слободно да заклучам дека сѐ повеќе наликувам на оној наш Кочко, партизанскиот песнопоец.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тој Јонче тетовецот заклучил дека она за другарот а и за горивото за мене се однесува. Треба да се провери.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Да го спомнам и она предупредување што му го реков пред да заминам: „Знаеш, му реков, животот не постапува секогаш на ист начин.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Ете, од сите овие мои објаснувања мислам дека можеш да заклучиш дека ниту со совет а уште помалку со упатство сум ги поттикнувал кај него намерите што можеле да го турнат во некоја неразумна потрага.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Си го прочистувал грлото, така ги подучувале в Белград, на Конзерваториумот, а мене морници ме полазуваа од можните последици поради ваквата недисциплина.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А јас бев оној умниот што го извади од онаа дупка, од ќеремидницата кај Кучичино, бел свет да види, градска ава да помириса.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Ќе се потруди на многу начини да ни покаже дека бил во право“.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Колкупати горе во планината ќе ме поткренеше од сон неговиот глас.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Индивидуата која заклучува дека “само-занемарувањето” имало големо влијание на нејзината/нејзиниот живот (претходна доминантна тема) може да дојде до заклучок дека промените на алтернативното ниво на акција одразува дека тој/таа се ангажирала во “проектот на само-поддршка” (алтернативна тема или контратема).

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Изложбата ја организираше Кетрин Дрејер (која во тоа време го поседуваше „Стаклото“, што претходно го купила од колекционерите Марсел и Луиз Аренсберг, Дишановите најверни мецени за време на неговиот престој во Њујорк).

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Преку овие прашања, индивидуите кои се загрижени заради “губење на нивниот однос” (преходна доминантна тема), можат да утврдат дека промените во алтернативното ниво на акција сугерира дека тие се на пат кон “повторно воспоставување на нивниот однос” (алтернативна тема или контратема).

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Ако се има во вид нивото и дострелот на изложбата во Палацо Граси ( 250 експонати, од најраните платна на Дишан, до студиите на неговите последни дела), и обемот на придружниот каталог (повеќе од 600 страници) лесно може да се заклучи дека изложбата е една поголема ретроспектива, слична на четирите досегашни ретроспективи посветени на овој уметник (Музејот во Пасадена - 1963, Галеријата Тејт - 1966, Музејот во Филаделфија - 1973, центарот Жорж Помпиду - 1977).

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Не се обидува да проѕре низ стилот на предметот до неговата содржина, да го разлачи неговото успешно естетско остварување од неговата одбивна политичка порака и од неговата вплетканост во еден омразен општествен поредок.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Оттука, инсистира секој предмет поединечно да го гледа во естетската рамка на самиот предмет, како естетски склоп, како ефект и израз на интегриран естетски систем.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Избрзување би било, мислам, да се заклучи дека авторите на втората низа коментари го поздравуваат малтретирањето деца или дека одобруваат посвојување деца заради публицитет или заради напредување во струката.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Попрво, таа открива поинаква содржина, алтернативно значење – контратематика – во самиот стил на естетскиот предмет. ‌Посветен на стилот и „неутрален во поглед на [отворената, експлицитна] содржина“, естетизмот на машката геј-култура си го доживува секој предмет што го цени – било да е ламинатно-винилна трпезариска гарнитура од 1950-тите години, било да е сервис садови фиеста од 1930-тите, било да е спот од Мадона или песна од Има Сумак, куќа од американски ранч од 1950-тите или француски дворец – како кохерентна, внатрешно доследна стилска целина, како пројава на историски и културно специфичен систем на вкус чија отелотвореност во предметот е толку целосна што самата таа целосност по себе предизвикува задоволително препознавање и овозможува своевидно сопствено задоволство.269 Таа готовност естетскиот суд за одреден предмет да му се подреди на вреднувањето на севкупноста со која предметот отелотворува единствен, интегриран естетски или историски систем е она што ја навело Зонтаг да заклучи дека „Кампот не дејствува во смисла на убавината270, туку во смисла на степенот на извештаченост, на стилизираност“. ‌Всушност, машкиот геј-естетизам е склон да ја заматува разликата помеѓу убавината и стилизацијата, дотолку што значењето или содржината ги сместува во самата форма, наоѓајќи вредност во секој предмет што покажува совршена сообразност со даден естетски поредок, со даден стил.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Во овој случај, а за разлика од Чапек, ние дознавме што се случило со оној што ги оставил стапките: откако ќе се констатира дека „во снегот се гледаат траги од стапалки кои, напросто, мамеа да бидат следени... “ ќе се заклучи дека човекот од снег „зачекорил по воздухот и - исчезнал“.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

За да бидам во дослух со она што сакам да го наметнам како терапија, односно за да бидам смешен, ќе кажам дека доколку нашите театари заклучат дека не ги бидува да направат добри, лековити смешки, тогаш не им останува ништо друго освен да побараат помош, а од кој друг, ако не од - Чак Норис.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Така, српскиот театролог Ќирилов, враќајќи се од театарската НИТРА, заклучил дека е концепциски слична на БИТЕФ.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Откако ќе заклучи дека конците на претставата веќе се во твоите раце, објавува дека трката по признанија може да почне...

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

По ова би можело да се заклучи дека не правам разлика помеѓу вродениот недостаток и недостатокот од едуцираност.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Како да играме за публиката која ѕемне, која масовно ги напушта салоните откако ќе заклучи дека не се затоплени?“

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Им вели дека во игрите зборуваме на некаков чуден јазик, но од движењата што ги правиме и од предметите што ги имаме во рацете (дрвени пиштоли и смешни лакови и стрели) може секој да заклучи дека се работи за игри во кои многу се пука, се покажува јунаштво, то ест многу се умира.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

- Друштвото со кое беше Томо таа вечер не ја познаваше Рада, но гледајќи ја озареноста на неговото лице заклучи дека станува збор за некоја сериозна врска проткаена со многу љубов.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

По начинот на кој ја држеше чашката можеше да заклучи дека истата му е најверен пријател и другар.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Томо од зборовите на Јана заклучи дека во оваа кревка старица сѐ уште се крие избистрен ум.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

По погледот кој беше упатен кон нејзиниот маж, можеше да се заклучи дека таа е белграѓанка, а тој дојден од некој селски забит.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Тогаш заклучи дека тоа е познатото шеталиште по кое се препознава овој град за кое многупати имаше слушано.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

ОХРИДСКО ЕЗЕРО Вељат, че Охридското езеро понапред не било и че дното му беше била широка долина, разсеана од села.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Една жена, како прала к'м квечерина, заборави да затворит источникот.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Дедо Илија заклучил дека тука постоела црква.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Александар заклучи дека мора да јаде за сите негови претци кои биле гладни и дека би било крајно непристојно да не се придржува кон овој своевиден култ на предците.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Кога еднаш се најде во зорт за пари, заклучи дека е најпаметно од неа да побара мал заем.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

По ништо не можеше да се заклучи дека некој живее во неговото тесно, скромно наместено сопче.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сите будали се поети; така чувствува префектот; и сета негова вина е non distributio medii3 затоа што оттука заклучил дека сите поети се будали.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Исполнет со задоволство, тој згора- згора се потсетувал на сите оние весели моменти од поминатата вечер, сите оние зборови што предизвикале кикот кај неголемиот круг; голем број од нив тој дури и ги повторувал полугласно и заклучил дека тие се исто толку смешни, како и претходно, и поради тоа не е чудно што и самиот си се насмевнувал од длабочината на душата.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Госпоѓите Нини, мајката и ќерката, се плашеа дека нема да се задржи долго кај нив.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Наеднаш значајното лице почувствувало дека некој го зграпчил мошне силно за јаката.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Елена, како и Невестата, е вплеткана во една инцестуозна врска (поточно, станува збор за двоен инцест: прво со едниот од своите браќа, а потоа со Дејфоб, братот на својот прв маж); ќе ја доживее истата трагична смрт (била обесена); поистоветувана е со дрво (на Родос, Елена е почитувана под името Дендритис - божица на дрвјата): и Невестата, според зборовите на Duchamp, е “како дрво”.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Не е тешко да се заклучи дека една од потсвесните побуди за изборот на овој псевдоним и за фактот дека Duchamp овде се појавува како жена, била неговата желба да се поистовети со Невестата, да стане “месо на нејзиното месо”, како што открива и посветата испишана од задната страна на сликата Момчето и девојката напролет.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Од непопустливиот став на Алзашаните тој заклучил дека никој не може да биде затворен во принудните меѓи на својата припадност.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Оттаму заклучуваат дека освојувањето е легитимно: „Алзашаните се наши, па затоа нам и ни припаѓаат“, тврдат всушност Штраус и Момзен.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Со бесна вчудоневиденост тој заклучува дека учените луѓе од неговото време престануваат да се интересираат за непроменливите вредности, за целиот свој талент и углед да ги стават во служба на локалниот дух, да го поттикнат она што е ексклузивно, да ја ободрат својата нација да се затвори самата во себе, самата на себеси да си се поклони, и со „својот јазик, уметност, филозофија, цивилизација, со својата ‘култура’, да се постави наспроти сите други“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Врз база на ова, Rychlack заклучува дека компјутерите никогаш нема да размислуваат со предикација - значи, со биполарна опозиција, и така ние никогаш нема да можеме да го користиме моделот на Kelly во вештачката интелигенција или во литературата за процесирање на информации.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Во една пригода, во излив на отвореност и искреност, ова му се случуваше само пред Татко, кога ќе кажеше нешто што можеше скапо да го чини од што и собеседникот го обземаше немир, ќе заклучеше дека само затворот на Голи Оток можеше да го ослободи од стравот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

По неговото рамномерно дишење можеше да се заклучи дека спие.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Нагонската гадливост од психотични контакти поскоро ме доближуваше до едноставноста на животните отколку до луѓето, па заклучив дека можам слободно да бидам крава, папагал или некое морско домашно милениче во смрдлив аквариум.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Ако болеста е случување кое ни е непријатно како спомените што не можеме да ги промениме, пресреќно заклучив дека сум болна.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Се случуваше некој од нив да се пожали и поради недостижноста на женска, принудна врска помеѓу два исти пола или украдена финта од страна на колегијален соперник за, со чашка прекрасно виски, неронско-ораторски да заклучи дека сите најдобри муабети отсекогаш останувале по бифеата.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Маргина 36 59 Болничкиот автомобил, така беше наредил, треба да се вози по патот навака-натака; беше заклучил дека му годи неговиот звук: беше толку далечен, беше тоа како некогаш, заминување во непознат град.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Постариот тип социјалист, кој беше обучуван да се бори против она што се нарекуваше „ класна привилегија“, заклучи дека тоа што не е наследно, не може да биде постојано.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Иако периодот на секое вработување на определено време не е изречно определено, може да се заклучи дека не би требало да трае долг период – односно, само по исклучок, би можело да надмине една година.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Имајќи предвид дека ова е бруто износ, може да заклучиме дека просечниот износ за нето плата под кој работодавачот не може да врши исплата на плати, значително е намален.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Мајка му од Богуле бараше Богуле да ѝ го раскаже сонот што го видел и како заклучил дека ќе дојде до несреќа.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Веројатно во него имаше и дека сум бил во Автокоманда кај вујче Сотир, братот на мајка кој сам живее во голема одаја на кат во убава зграда, ми рекол дека можам да појдам кај него, ама по тонот сум заклучил дека не сака да се населам кај него.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

По тоа што ги имаше искинато чорапите, а и според излижаното во штиците, од една страна, а и според тоа што не стана свесна дека некој ја откорна вратата, заклучија дека со денови и ноќи можеби таа нема положено снага во креветот.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Но таман ќе заклучите дека е лажно кога од некаде пак ви доаѓа идејата дека тврдењево мора да е вистинито. Пробајте и ќе се уверите!

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Тој заклучил дека Барбашин се мотка под нашите прозорци, и, значи, тоа е така. 178 Margina #17-18 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Кон веселата бука се придружува стариот Иранец од карши, чијашто омилена забава е деноноќно бирање броеви на домашниот телефонски апарат и последователно урлање на мајчин фарси- јазик (по долги испитувања заклучивме дека најверојатно продава плексиглас на берзата во Техеран, со посредство на некој тотално глув брокер).

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Од погоре наведената дискусија лесно може да се заклучи дека посетата на театар не е на мојот список на нешта што треба да ги извршам додека престојувам на оваа планета.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Фројд заклучува дека „би било незамисливо... човек да го користи името на својот најверен пријател во животинскиот свет - песот - како пцост, да не постоеја двете особини кои го навлекоа презирот кон тоа животно: станува збор за животно коешто има доминантно сетило за мирис, коешто нема страв од измет и не се срами од своите сексуални функции.”**** **** Sigmund Freud, Civilization and its discontents. 14 okno.mk Наспроти животното, човечкото суштество, со својот исправен од, не ја губи само способноста за душкање, туку и можноста за анимална копулација.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Веројатно очекуваше дека ќе се впуштам во некои будалести прашања со намера да ја препорачам мојата умност, но откако Пачев заклучи дека сум и прекумерно трезвен, дека сè уште сум со моливот на хартијата, само го изусти она многу шупливо добро... добро... дури и без насмевка во паузите помеѓу нејасните зборови од приказната што ја бев веќе слушнал : Ете, твојата пријателка Пеперутката заминала, што може секому да му се случи, а не оставила никакво објаснување или белег.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Дали заклучил дека сликата можела да ја поттикне кај неа желбата уште за еден лет?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Но овој пат, кога втаса до оној негов исказ за должностите што ги заземаат сега Бунде и Јана, не прашав за Катерина туку реков А што се случи со Стариот писател?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Ако прашав на пример А што се случи со Катерина доктор Пачев ќе можеше да заклучи дека најпосле и јас сум прифатил оти Бунде и Јана се живи.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Дружејќи секој ден со обвинетите можеби тој заклучил дека зборувањето со себеси е обид да се надвладее стравот и да се поврати загубената самодоверба.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Всушност бев заклучил дека приказната на Б.С. нуди две објаснувања.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Или бушавиот само се обиде да ми навести дека помеѓу нас - чуваните и чуварите - не постои разлика па на чуден начин ми ја понуди својата поткрепа?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Господи, а каде живее тој доктор Пачев?!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Куртката ја фрли кога заклучи дека таа не го води кон слободата.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Што се однесува до постапките на Раде кон мене, одамна имав заклучено дека се однесува со внимателна наклонетост, иако, според неговите сфаќања, ние, луѓето од перото, бевме претставници на некоја чудна фела, недоволно дефинирана во ставовите; млитава во односите; недозволено либерална во постапките, и тоа токму во моменти кога ни бил потребен поцврст фат!

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

По посетата на селото беше заклучил дека благодарејќи на Маре и лично ги беше запознал цврстите жени. Тие и вистински постоеја.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Во неа тој оптимистички ќе заклучи дека за наша среќа и за среќа на нашата иднина вистината напати без туѓа помош умее да ги прескокне сите објаснувања. (Еве и овде е загатната иако не сосема прецизно таа чудесна вистина што тој ја означува како подвижна).

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Од нивното однесување можеше да се заклучи дека не се рамнодушни кон она што го прави.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Инаку, да бидам искрен јас бев веќе заклучил дека и тогаш ништо значајно нема да се случи.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Праќаше абери да се сретне со познатите на кои можеше да им верува, го побара и Каламатија кај кого беше останала благајната со народните пари со кои беше и тој задолжен, но набрзо сфати дека многу работи се измениле додека беше отсутен па речиси неволно заклучи дека за жал нивната Организација потсетува на откачена карпа што се тркала од Исарот и никој веќе не може ниту да ја запре ниту да управува со нејзиното паѓање.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

И, сосема разбирливо, и тројцата заклучиле дека можеби во ходниците на мравињакот се крие објаснувањето на чудниот сон.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

„Колку сум глупава“, ја прекори и тогаш својата неупатеност Анастасија, и не пропушти да заклучи дека попусто се грижи за последиците, што за среќа не зависат од неа.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Поради ваквото однесување на Радуле Анастасија заклучи дека тој сите свои постапки, дури и најсрамните, па и тогаш кога ѝ ги соопштува само на Стојна, ги зачинува со дрското објаснување дека нему не му пречат љубопитните сведоци на неговите намери.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Нема да згреши ако заклучи дека најмногу е своја во оваа просторија. Можеби и заради таванот.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Дури бев спремен и да заклучам дека станува збор и за некој вид негово негодување или приговарање.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Одамна беше заклучил дека во сонот луѓето заминуваат по некои свои посебни патишта а без да се сигурни каде, па зошто тогаш и тој да не посака да го слушне тоа од Јана?

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Галбрајт заклучува дека во иднина луѓето кои малку нешта можат да направат со својата слобода ќе бидат систематски уривани.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Во истиот момент, сосем случајно Торнхил му се обраќа на истиот службеник, за да ѝ прати телеграма на својата мајка; руските шпиони кои внимателно ја следат целата ситуација заклучуваат дека Торнхил е прикриениот Каплан.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Денес сиромашните - културно, според социјалното одредување и по самоодредувањето - се „лоши потрошувачи” повеќе отколку „експлоатирани произведувачи”.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Познавајќи ја Родна и нејзината умешност, нејзината способност да ја избере најздравата гранка за да се фати за неа, не можев а да не заклучам дека во нејзината поплака се крие и некоја подлабока причина.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Комисијата за проучување на заоставштината на Г.М. на И. , составена од наши еминентни стручњаци, по деталното разгледување на обликот на буквите, како и на мастилото, заклучи дека записот на првата страница од жолтата тетратка веројатно потекнува од младешките денови, пред доаѓањето на младиот мајстор во Градот.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Витгенштајн мисли дека смислата мора да биде одредена; затоа тој го постулира постоењето на едноставни објекти како значења на извесни знаци.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На пример, при изнесувањето на тврдењето дека јазикот нема никаква одредена смисла, се чини дека Дерида изнесува едно тврдење со одредена смисла.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Од друга страна, Дерида го одрекува постоењето на такви нешта И оттаму заклучува дека смислата не е одредена.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Дјун е англиски физичар, и набљудувајќи ги своите сонови, тој заклучил дека тие не се однесуваат само на минатите туку и на идните настани.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во познатиот случај Метромедиа против градот Сан Диего, Врховниот суд на Калифорнија пресуди во корист на валидноста на прописите во Сан Диего, заклучувајќи дека полицијата може да интервернира за исклучиво естетски цели, и дека забраната на надворешните знаци и билборди во Сан Диего не значи прекршување на првиот амандман на Уставот128.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Во одбрана на забраната на билбордите во Сан Диего, судот заклучи дека „загадувањето не е ограничено само на воздухот што го дишеме и водата што ја пиеме; тоа може подеднакво да го навредува и окото и увото“129. 5.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Со ужас заклучи дека веќе не зборува француски.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

И градите ѝ беа квалитет - големи, не огромни, но особено меки и заоблени.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Британските претставници во Каиро имале разговор со одговорните на ОСС и можеле да заклучат дека Дикинсон "е многу пријатна и кооперативна личност и се убедени дека ќе нема никакви проблеми меѓу него и Вас во однос на политичките одлуки.