Лицето му беше отунато во крв, десната рака скршена, а на устата му вриеше шапка пења.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И само што требаше да оптегне за ногата, да пукне, му се сретнаа очите со паднатиот и Суло го задржа прстот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)