И додека возам низ Беверли Хилс загледувајќи ги излозите исполнети со свет од чоколада и луѓе од пластика, Џони го изговара она што мене ми е тешко да го признаам: „Град без љубави, сумрак идеја, мозговне вијуге шетају своје псе“.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Потоа долго и без цел се влечеа низ сивилото на улиците бесмислено загледувајќи ги минувачите в очи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)