заборави (гл.) - луѓе (имн.)

Со време, заборавија луѓето на небесниот бик зашто далеку беа снежните планини на Кападокија за да го побараат.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тропаа пополека или во налети по покривите од куќите, му отвораа поткожни дупки на езерото, ја раскашавија земјата, ја скиселија: замириса на комина, на гнилеж, на лигави кожи; го заборавија луѓето сонцето како изгледа, изгревот, залезот: темен почнуваше денот, темен звршуваше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Само пијаните војници, околу Илија, не можат да се одделат. Се заборавија луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Заборавија луѓето, о господе, колку брзо заборавија дека до преѓе си пукаа еден на друг, еден кон друг.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Господ ги заборави луѓето, луѓето го заборавија господа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)