забоде (гл.) - свој (прид.)

Душата ти ја украле, чиниш, во неа ја забодиле својата ненаситна муцка.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Играат дечињата околу неа Таа чита за Ороско* како го забодува својот крст - со удари на секира.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)