ечи (гл.) - божји (прид.)

Не помина миг време, кога од некаде, од кај ридовите, од над селото, од прнарите, од леските, од кај трњето, од кај капините, од зад сливите, од зад сувите треви, Алајко и Мире слушнаа свирки, тапани и тамбури, ечеше божја музика, божја милина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во главата сѐ така им ечеше божјата музика што со ребрата ја свиреа селаните поцрнети од среќа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)