е (гл.) - така (прил.)

Соопштението во училиштето си е така. Ако не веруваш, ајде да појдеме до таму и да прочиташ!“ се тревожеше Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сѐ додека не е така, и понатаму ќе се намалуваат и кршат правата, а студиите од овој тип, за жал, ќе имаат неисцрпен материјал.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Не е така? - Токму така е – се согласив. - И што се случи?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Зошто никаде не е така како што треба!? Во мене ли е проблемот!?
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ти ветувам, еве без никакви условувања, дека ќе ти одговорам со Да! Зар не е така полесно?“
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ех, што е така, сега можам да ти честитам свршувачката. Ајде,нека ти е со среќа! Твој касмет била.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
МИХАЈЛО: Ти само убаво зборуваш. Додека те слушам, мислам сѐ е точно, сѐ е така.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Овдека во сѐ е така.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вилиците на кловнот се вкочануваат. Сака да каже нешто, со водопад од зборови да ја измие страшната клевета, да докаже дека не е така.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ноќите кога тие планети ќе може да се гледаат на небото ние не би сакале да имаме ништо заедничко со ѕвездите.” „Мислам дека е така“, реков.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Ти го донесе, ние го бесевме, се јавил од темницата Пандил Димулев обеспокоен од копнеж да појде во родната планина и зад широкиот појас на смреките да ги собере сите лековити билки од царството на тревите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сите се сложивме дека е така.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мора да е така: како може бесмртниот, колективен мозок да греши ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Ноќе и лисиците се кикотат“, рече еден Сандре Самарија. „Ќе се обесам ако не е така.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Отец Стефан Писмородецот е смерен христијанин, отец пречесен, како сите дванаесет што сте на дворецот; и ништо друго освен видение лажно, во момент на слабост, не може да му се префрли; но тоа со сите нас е така.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој не знаеше зошто е така, но изгледаше природно да биде така.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја... - Ако е така, тогаш одиме, војводо! - со почит и со сериозност во гласот рече доктор Коста. ***
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Не е прашањето дали нешто од човекот - да го наречеме тоа душа – по смртта продолжува да трае.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Не е така. Да беше селаниште - разбирам.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Така и Пелазгиј: почна да се крсти (а всушност бура беснееше во него), попелтече дека не е така, дека Бог му е свет.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Нишав со главата недоверливо, слабо разбирав, малку ме тешеше сето тоа, мислев постојано на Мила и не сакав да ја загубам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
СОЊА: Не му е тоа од сега. Тој е така скроен. Каква мајка, таков син.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- „Вистина е така, рекол кралот, но кога ќе зајде сонцето, кое е тогаш светлото човеково?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И ако е така, зарем не е тоа само еден единствен запис за славата земна, што власта постојано го присвојува и само врз него се препотпишува?“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сѐ е така едноставно што дури и оној кој истапува со маска предизвикува потсмев.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
СЕЛАНЕЦОТ: Знам, и поп Китан вели така да се прави, зошто сме рисјани. Ама, тоа е така само за поука.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Истото го правела, само што не било толку забележително.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
РИСТАЌИ: Се разбира дека е така. Јас имам право да ја дадам кому што сакам.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
— Дојдено е, велам, сѐ е така дојдено, повторувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа е така. Разбирате? Работа која се смета за десетина од минута, додека вистинска новина е работата од петсто, од илјада години.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Малку не ми е јасно, но знам дека е така: на народот треба да му го направиш ќеифот, ама за да го отераш во ќеифот треба прво по глава да го удриш.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
ТЕОДОС: Не можам, попосле. (Се тресе од гнасење.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ние, добри мои читатели, честопати потценуваме некои работи, ни се чини дека не ни се исплати да ги работиме. Дали е така?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Не е така, бранам јас, само човекот е малку настранлив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Речиси цел месец е така.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но кога во почетокот на шеесетите години, тогаш се пуштија границите и едночудо наш народ замина на печалба во Европа и низ светот, дознале дека тоа не е така, дека земјата лежи напуштена и неизорана, а дека зградите се уриваат и нема кој да ги поправи, почнале да се подготвуваат за враќање.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Радосен е што манастирот е така полн со верници, со дарувачи на манастирот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кај сите жени е така.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јадно е така за љубов да збориш. Додека за трошка молиш.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
- Замислете - ми вели тој - јас морам овде да седам на работното место до последната минута. А кај нас, во Скопје, не е така!
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„И тоа е верно“, рече Филозофот; „Па ако е така, што значат првите три зборови? Зарем не значат: леб ќе јадеме?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А ако машките геј- возачи пројавиле склоност кон фолксваген голф и кон форд проуб, како што се тврди, тоа е така затоа што – како што тоа еднаш го срочи еден мој особено надарен стрејт- студент, упатувајќи на една од оние популарни формулации во кои сексуалните и родовите норми на нашата култура си добиле најјадровит и најрезок, иако одбивен, израз – тоа е така затоа што, вели, тие автомобили се „коли за пички“.330* ‌Па, тогаш, што има да се прави таква мистерија од логиката на машката геј- култура?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Е, вистина е така, велам, ама кој ќе ископа гропче, ако останам за да помагам. 173
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вели: - „Жална мајка и на мртво дете се радува“ , велеше Лазор Ночески и му кажавме на босот: вака и вака: О л ’рајт штом е така - одете, ми вели, оти многу не сакаше дека не му забушававме, ама патот не е одовде донде, преку широка вода оди патот, ни вели,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тодора разочарано олцна, а детето ја клоцна: „Дали ќе е така баш најдобро, оче?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Обратно треба да се одбира од оние со и без деца - подобри се оние многудетните зашто се навикнати на бучава, викотници и кавги, па полесно ќе се прилагодат на тебе во твоите „блескави“ моменти, кога се „продераваш“ за нешто за кое само денес си убедена дека е така, а веќе утре не се ни сеќаваш што била темата, поентата и поводот, а за причината ич да не правиме муабет.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Велиш поарно е така? - Поарно е, дедо Иване, поарно. Ќе донесам јас и калем-восок.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се заблагодаривме за гостењето и станавме за да си одиме. – А каде ќе одите? – Во Лобаница. – Аха, по старо е така. – А по ново? – По ново Агиос Димитриос, ама селото веќе не постои...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
– Не заборавај дека јас знам да се однесувам со коњот. – Добро, – реков јас. – Како што знаеш ти, знам и јас. – За љубов на твојата сигурност, да се надевам дека е така.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Колку и да е скромно облечен обичниот човек, не е така со оној што има пари и затоа тој прави чуда во екстравагантноста која овде, во повеќемилионскиот Париз, не остава никаков особен впечаток, можеби само на новодојдените.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Зад третата дабова шумичка, отаден напуштените бачила, живеат горноселаните и докажуваат: гаврановата предвечерна песна на Бадник е песна на смртта. Тешко дека тоа ќе е така.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Ако е така – така е.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Мислев дека сум заборавена од Господ, ама не е така.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Нели е така, брате Никола? - Но ние мислевме дека овој Онисифор фрлил оган врз кутриот Арсо, со полна уста побрзал Никола Влашки наведнат над склопец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Впрочем со поетите и писателите секогаш е така Цел живот сите ги гледаат како џуџести брези А кога ќе умрат ќе се види дека биле бабачки како секвои Секвоите галиба први рекоа Едно сонување еден век А за Дикенс и научно е утврдено Дека ја откри обратнопропорционалноста на сонот и јавето
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Настојував да дадам сѐ за Партијата, нели е така ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Софијанци имаат обичај да се пофалат дека нивниот град е чист, уреден и, меѓу другото, прават сѐ за да го разубават. Но, секогаш не е така.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Сѐ е така, мила мајко. Олеле!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Оваа светлина која поучува како најотворено да се разговара со себеси, упатува на оние карпи, на оние камењари кои доколку подолго ги гледаш ќе забележиш дека и не е така тешко да се стане и камен! Дури и - мрамор!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Верувај ми, Бреза, дека е така. Обиди се да ми поверуваш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Го најдов и го доведов. Ќе го нахраниме и ќе го облечеме. Ќе се моли за нашите души.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Замисли да имам телефон во мојата глава, а ти исто така во твојата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако не е така барем да се вежам, да си донесам нарамник дрва за кладата на која да догорам... Зошто ми префрлаш дека сум стар, о, смрти, o, sancta simplicitas, о, едноставности света... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Во џебот носиш цигари и запалка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Така си мислиш? Мисли си, ама не е така.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако е така, тогаш мојата сонувана одмазда да станам фантома и да праќам писма ќе прсне како клубурче од сапуница.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ако е така, а инаку и не може да биде, тогаш јасно е оти името Бугарин не зборува уште за бугарска народност во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нели е така, а? - се одгласи Аргир. - Ајде, бре, шутрак ниеден, што знаеш ти за народните непријатили?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
МИТРЕ: (задуман). Убаво велиш, жено, токму оти е така!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Јас си имам свое време, а ти свое.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тоа е така. Му кимнувам на семејството. Неговите членови ништо не знаат за тоа, а и кога би знаеле, не би верувале.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- И секој воденица, а? - Секој. Не можат мајкојдците да јурнат како на една воденица и да ја урнат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нели таа го доведе дома, набргу откако се засакаа? Но, ете, изгледа кај нив не е така. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Штом е така, тогаш и нашиот правопис и правецот на нашиот литературен јазик ќе треба да биде во полна зависност од таа тенденција што ќе нѐ раководи нас при нашата национална преродба.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Оти, ако го носиш презимето на мртвиот маж, може двапати да ти тежи неговата смрт. Не е така?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одам кај него, а тој ми се насмевнува, како да му носам, на пример, највкусна супа – ах, сега ’ржат и двата коња; изгледа таа бучава настапила по некоја виша наредба за да го олесни овој преглед – и сега констатирам: да, младичот е болен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И бидејќи е така секој ден, тоа се познава на панталоните, излижани ми се на тоа место. Му го давам лебот и го врзувам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Дај ми ти чист есап, брату. Кажи ми зошто сакаш да ми алалиш, инаку нејќам...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Штом е така, - рече баба ми, - ќе можам да ја искористам за правење пинџури ајвар уште есенва, нели?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ќе да е така, додадоа и трети, само ќе треба да молчиме никој да не разбере за сновидението.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Што има да се изнапише цела книга за да дојде, полека-полека и макотрпно, до простиот и фрапантно очигледен заклучок што требало да се види уште на почетокот?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој само мрдна со главата, како кога сакаме да кажеме па, може и да е така, ја крена десната рака и се обиде да го запетла отпетланиот ракав, но се сети дека му ја нема петлицата и пак ја спушти раката долу.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
— Не е така лесно, не е Толе, како шо мислиш. Софија е далеку одовде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама, зар ова е мојата смрт? Смртта треба да ми ја донесе господ, а не некои долни арамии. Не е така? Да не исчекам, ако не е!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Филарет Херсонецот: „Богоугоден е предлогот на Лествичникот“. Јулијан Граматик: „Да, верно е така“. Матеј Богослов: „Ваистина така е“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А ако е така, ако гласовите поважни од зборот се, зошто ти ми го одзеде името, а не само некој глас од името мое, пречесен господару?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Вистина е дека малку е подебела, но кога ќе роди, ќе ослаби... Со сите жени е така...“
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Естетиката и стилот традиционално се женска работа, исто како што политиката, стопанството и спортовите по правило се машки.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И ако е така, тоа е не ли шовинистичка заслепеност да ни се наврзува сега нам на сите Македонци, па и само на северните наши сонародници, наместо бугарското име?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Е, добро ако е така, велиме и само се подисправаме покрај оградата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не, не можев да ја истрпам неправдата! Да, сигурно е така.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
- Ами ако е така, синко, тогаш молете ги Болгарите. И тие се колнат во Кирила и Методија...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Старецот се распрашуваше за сѐ, богословот расправаше за сѐ весело наслушнувајќи се самиот себе:војната има сто очи запалени, и сто 'рбети железни, и сто усти гладни и крвави, па оди како стоногалка на нас, а господ светот го заборавил, му завртел грб - црвчиња сте вие, пијаничиња, туѓи жени задевате. Па штом е така, удрете.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Милдред Пирс е „женски филм“, а најмногубројните и најпредадените обожаватели на Џоан Крафорд се жени од работничката класа. („Отсекогаш била поголем хит за жените отколку за мажите“, забележува Дејвид Денби).329
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А можеби е така дојдено: едното око да не му верува на другото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– Животните, кога им се ближи смртта – рекол тогаш Чанга – ја бараат темнината. – Не ја знам причината – се сеќава татко ми на својот одговор – но човек кога му се ближи смртта, бара светлина, уште зрачец, небаре за да понесе светлина во темнината, во смртта! – Зошто ли е така? – бил упорен Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Онисифор Проказник праша: „Ти си домаќин на куќава?“ а човекот со блесок на заби во брадата рече дека е така.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Иако не е така, успеваат да влезат во социјалниот оддел за ништожници со средства.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тоа веќе, стрико, оти е така како што кажавте, така си е, и не инаку, туку јас сиромав, како ќе правам за дома да си одам?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
BODY Златножолтиот сок од портокал се лелее во чашката осветлена од сонцето; густ и сладок карамел лази по ритчињата розев сладолед; патентот на фармерките со остар звук, се повлекува нагоре, кон папокот оросен со златести капки пот; сочниот задник го покажува својот крушковиден облик; капе густиот ketchup и ја намокрува жедната тестенина; бисерните заби се забодуваат во јаболкото со сочна експлозија; водопади од свилени локни се сливаат низ нежни женски раменици; овесни снегулки со нечујни експлозии паѓаат во млечно море од порцелански брегови; и сѐ е така juicy, и сѐ е така crispy, ммм, и сѐ е така crunchy, мммм, и сѐ е така fluffy, мммм, и сѐ е така delicious, оххх, и сѐ е така irresistible...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И навистина е така. Како да сме во некоја голема продавница.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Јордан Шоп не се согласи: „Тогаш качи се на ридон и види кој се кикоти, кому му се јаде варена пченица над туѓ гроб.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Таму понекогаш доаѓаат Ескимите. - Прекрасно! Фини соседи. Не, не е така.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
А можеби и си е така, секаде на друго место, само не во она наше проклето село.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Можеби е така”, му рече Танаско, ”но ти не си веќе здрав да живееш по овие пештери.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Мислите ли поинаку? На секој начин се надевам дека е така.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но зошто би било така? Па и да е така, каква врска има тоа?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А Царјанка продолжуваше: „Ако не е така, ако ова не е вистина, нека каже мајка ми”.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но за среќа не е така. Моите политички убедувања се пред сѐ медитативни, или ако ви е помило - воајерски.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Ќе дојдеме, штом е така. Ние со Бојан! - подвлече стариот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И не знајме шо да прајме, ама то и не е така страшно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ако е така, зар можеме да се чудиме на поведението на Руската влада по македонското прашање и на нејзината изјава оти Русија нема да му помогне на комитетот да се создаде “Бугарска Македонија”?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако е така, тоа нешто не вредело доволно за да биде мој предизвик. Ниту било соодветна одскочна даска.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во приквечерината на овој непроменлив декор од агли и суви камени ѕидишта, бликаше оној огромен свет, полн со преживувања, личности, судири меѓу нив, дива гордост, свет што преминал во минатото, но што е така јасен и жив во неговата пламната глава.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Зар човечката мисла е така скроена: никогаш да не те остава сама?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Штом е така, си реков, не ви доаѓам па да ве видам кој кур ќе ми закопате без мене.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Мрамор 1
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Братучед ми Мурад јуреше на коњот преку полето со сува трева кон еден канал за наводнување, го прескокна каналот, а по пет минути, кога се врати, од него капеше пот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Како филозоф кој е воден од интересот за умот и за вистината би одговорил на Вашето прашање, дека е така бидејќи текстовите по мое мислење така егзистираат и така се читливи.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Деца тоа не го носат,“ пувкаше Љупчо и нѐ гледаше низ чадот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Снаа ми си е топраклиа на моата татковина. И редот си е така, не е првица од мене!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но не е така.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
ТЕОДОС: Е, па кога е така, нека е со касмет! (Пие.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
И понатаму Грофот ја користеше тупаницата и бирото. – Со оној твој исказ алудираше значи на тоа: дека постои заговор или манипулации во врска со твојата личност. И вистински мислиш дека е така?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знаеше дека не е така поради нејзината несомнена вознемиреност додека му ја додаваше пораката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Веројатно е така, Штом така неверно ја остави Светлината да умира сама да се бори сама со темнината, а ти удири броиш како Јуда.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
„Нека е така,“ рече брат ми. „А дури и да е така, целото твое обвинување дека јас си го гонам стравот од смртта со вербата во бесмртност на моите дела, не докажува дека бесмртност на душата навистина постои.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Ама пеш, можеби? - Па, можеби е така.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но кога се вели: прекрасен си ти Господе и чудесни се делата твои, тоа е така речено затоа што секоја плот, твар и ствар е во својот род совршена, и затоа што секоја се наоѓа во тесна врска со другите створови и сотворена е за извесна неопходна цел.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ами враќањето? Далеку е. Се гледа блиску, ама не е така.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Хелвиг очекуваше дека тоа ќе ја орасположи Марша. Но по нејзиниот израз на лицето виде дека не е така...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Си помислив дека лаже, па ме понесе желбата да проверам дали е така.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
„Можеби заради тоа што никогаш до сега не бил 19 октомври, токму оваа година, а сега е, и тоа е така; можеби затоа што овој датум значи повеќе отколку било кој друг датум во историјата; затоа што е оваа година токму ваква каква што е, во сиот свет, и токму затоа е ова крајот.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Така и рече потоа: „Може и да е така“, рече. „Животот на минатото е како бунар“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Не, не секогаш и не како ваша пракса.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тоа што емпиријата докажа дека не е така не пречи, бидејќи – ова сѐ уште е транзиција, односно ова сѐ уште не е посакуваниот економски систем.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Нека ги земе ѓаволот шутрачишта, ќе рече Али-бег, а воденичарот Ариф Исмаил ќе ѝ удри клуч на неговата воденица, дочекал свој миг дотогаш незабележаниот Богоја Гулабарин; до него седеле на долга и грубо изделкана маса од едно оревово стебло Проказниковите приврзаници Пане Долгманов и Цветко Грнар и, озарени од внатрешна возбуда, со будалесто нишање на главата потврдувале дека е така.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Белиот секогаш матира, помисли тој, со некаков магловит мистицизам. Секогаш, без исклучок, тоа е така приспособено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш ибн Пајко, зелен во лицето како корките од лубеница расфрлани во саанот до Мехмед-паша, се премести полека од нога на нога, и рече: „Ако е така, да не правиме повеќе муабет за ова, вели пашо.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Нѐ натераа да чувствуваме исто како нив или не? И сигурно е така.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Што мирише овако, прашува Јоле, печени пиперки, велам јас, не мирише овако паприка, вели Јоле, може е клечитурај, велам, или може некој се преобува, од кое кафе да сварам, вели Велика, од најцрното, ѝ се одѕивам, камо да е така, ми враќа таа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дали е така и во другите краишта на Грција?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
В тишината балансира зелен водоскок тажно извишен и кроток стои тој Децата ги ронат гнездата на звуците па е така безнадежно сам Ослони се одмори се невина на рамената на ветерот не ведни се крени се за еден поглед мал над оваа премногу нерамна висока разбранета ливада на куќите Тогај накваси го грлото на нивните црвени треви тие ја помнат земјата што те роди
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Штом е така подвикни го Илија, јас да говорам со него.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А зошто избрал да се застрела в поле кога можел да го стори тоа дома, е, тоа воопшто не би ми влегло в глава ако се потврди дека е така“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Како смртта вечна што е така борба долго трае.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Уникатни се, затоа е така. - Што се тоа уникатни? – прашав. - Секој е различен од другиот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако сѐ уште ја игра играта на мачка и глушец, тој процеп постои за лесноумните: ако не е така, крај е на сите стравови, зашто самиот крај ги голта нив како смок.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Така, ако за тебе овие две години откако ти и другарка ти Мила ми го испративте вашето писмо се долги и ако веќе престанавте да го очекувате мојот одговор, за мене не е така.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)