е (гл.) - секогаш (прил.)

Минатото е секогаш во право.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тука е секогаш живо и преполно од луѓе.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Уметноста е секогаш во амбивалентна врска со еволуцијата на свеста.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Газда си е секогаш мрша, мисли само како да те откачи...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Целта е секогаш некаде на почетокот на сонот.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Никогаш не знаеше дека оженетиот маж не е секогаш неприкосновен чувар на своето морално поле, на својата ведрина, на своето ментално и емотивно спокојство.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Човекот кој е секогаш во конфликт со околината, нема услови за убав живот: тој е полн со отпор, омраза, напнатост.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
И така, редум пред мене, секоја нова приказна беше како сјајна и чудесно шарена, нова крцкава бонбона, која те предизвикува да ја пробаш за да ѝ го почувствуваш единствениот вкус, кој е секогаш толку различен, но и така сличен по некој состав и по мајсторлак познат само на создателот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
и се враќаме пак назад, по истата трага со лазење и го наоѓаме Бугаринот кај што го оставивме, можевме и да го отепаме, ама ај, си велиш човек е, може тој ќе те носи ако те ранат, и што да правиме сега со тебе, му велиме, што ќе кажеме за тебе, а тој - вие сте ми мајка, вие - татко, ако ме кажете ќе ме стрелаат и нѐ моли, ни ја пика главата под колена, се митка ко живинче, се уплашив, вели, ама да не кажеш ти, му велиме, не, вели, уплашениот е секогаш уплашен, ме фати голем страв, вели, ме сопна и не можев да се помрднам, и го целива ножот, се колне и после фативме двајца Грци и тие ни кажаа дека ќе нѐ удрат два полка, еден грчки, и еден англиски, и ноќта зедовме наоколу сѐ миниравме, ископај чиневме дупка и наполни ја со дробен камен, со чакал, и среде камењата ќе врзиме по пет бомби во китка, со тел, сите дупки ги врзавме со една жица и кога наближија војниците, ги дрпнавме мините,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако се вели - лебами, лебами ти велам, на нејзината уста како да си го гледав животот, целиот свој живот и она што е секогаш до нас, а не можеме да го фатиме...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Оти господ е насекаде и господ е секогаш, вели, гледа тој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Огнот е секогаш свртен кон небото, вели и го одврзува конецот од урката. Зема кибрит да го пали. 148
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А мажот си е маж: ти бара да му ставиш, да му постелиш, да му одиш по бесот. Не те прашува дали можеш. Тој е секогаш поуморен од тебе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Над нив сонцето е секогаш доодено и само одзади им паѓа, сѐ зад нив останува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Победата е секогаш само илузија на филозофите и улавите... . Вилијам Фокнер
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа е секогаш во нови ситуации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Сама по себе“, рече тој, „болката не е секогаш доволна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зошто мора да се поднесува тоа, кога крајот е секогаш ист?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Историјата е запрена. Ништо не постои освен бесконечната сегашност, во која Партијата е секогаш во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Осаменото-слободно-човечко суштество е секогаш победено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За да се разбере природата на сегашната војна - зашто, и покрај прегрупирањето што се случува на секои неколку години тоа е секогаш истата војна - мора прво да се сфати дека е невозможно таа да биде решавачка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секогаш се бараме во некакви небиднини, несоници, во разни прегрешенија мудроста нѐ збудалува, милоста е дар кој најретко го даруваме, богатството на ближниот е наша потреба, и туѓото лицемерие е секогаш поголемо од нашето, а ние невини, насмеани пред сѐ ново и неразбирливо, измешано со надежта на новите намери, го мериме преостанатото време за воскресение.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Бидејќи првиот свет е секогаш Америка Америка секогаш е прва освен на светското првенство во ватерполо На кое тукушто победи Црна Гора За која нејзините жители уште од времето на владиката Данило Си пееле дека Црна Гора јес малена ал је часна и поштена
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Но, си реков, почетокот е секогаш споен со утрото.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Често ја имам слушано таа сентенца: дека човекот е секогаш голем, дуру и во својата болка, но се разбира кога е воден од праведноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се разбира во врска со спомнатите противречности ништо не ми појасни ни оној случај за циркускиот гимнастичар кој при една вежба во која учествувале сите делови на неговото еластично тело успејал толку добро да се заплетка што морале да побараат лекар за да го разврзе кутриот атлетичар.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Она утро, додека ги чекав симидите во бурекџилницата, Б.С. спомна дека вплеткувањето во животот и во неговите противречности не е секогаш предизвик.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
-Моето паѓање е секогаш смртно! - Навистина така ѝ реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зоки Поки сака да е секогаш со нив.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тогаш за првпат ѝ било спомнато на Трајчеица, и тоа в очи, дека треба да се спушти на земјата; дека не смее да мисли дека сѐ што лета се јаде; дека мажот не е секогаш само маж; дека покрај тоа што е маж сака да биде и љубовник, и додворувач; дека на жената ѝ е порачано да биде убава; да биде посакувана;
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Умот го проектира и го рефлектира целиот свет и затоа светот и животот во мене и околу мене и во моите очи е секогаш поразличен од сите други.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И немојте ни за секунда да помислите да осудувате, зошто не ја знаете причината и приказната.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Мојот живот е потрага по вечна љубов иако знам дека еден ден сѐ ќе заврши, сѐ ќе се изгуби без трага во движењето на материјата и времето ќе застане, но знам дека каде и да сум еден ангел Серафим (ангел од највисок ред со три чифра крила) е секогаш на моето рамо.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во затворот е секогаш така: нешто правиш, нешто мораш да расипеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали дома, дали в болница, кај мене ти е секогаш отворено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Уу, Оливеро, велам, детето е секогаш застанато пред него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но гладниот е секогаш себичен: само клунот свој си го гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Екологијата е секогаш и секаде актуелна тема, составен дел на животот, маратонска трка...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Службата божја е секогаш и насекаде.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Бидејќи однесувањето не е секогаш предвидливо од листингот на програмот, имплементацијата на комплексни системи е на многу начини емпириски потфат сам по себе.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Пријателе, знам, не е секогаш така и не се такви сите твои есени. Понекогаш ја топлат твојата рака стиховите од ветерот донесени.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)