Таков, и како жила и како живо сребро, сиот подвижен, тој е секаде околу Претседателот: додека си го здогледал зад Претседателот тој веќе е пред него.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
А таа рече: „Не грижи се, будалче мое; тоа е секаде смешно.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А есено време, што се вели, и студот е секаде заседнат. Отсекаде каса.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Не одете таму, вели Хубер, социјализмот е секаде иста болест.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пустината е секаде, таа ја прикрива безначајноста.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Затоа мора да те убедам да сфатиш дека духот е секаде наоколу, сеприсутен.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
ќе те дупат муви и горештината и ќе скапуваш, да не можеш да се мрднеш, и во Серес им ги турнавме куќите за да правиме окопи, и земјата е секаде празна, народот бега, а окопите ни беа покрај пругата, оти полето беше под вода, а почна и маларија, трески големи и секое утро врви човек и ти дава кинин во окопите и ние го пиеме ко ракија, а горчи, леле мајко и ти даваат некој пченкарен леб, може човек да отепаш со лебот и некогаш ќе сварат грав, ама грав нема, само неколку зрна се бркаат во казанот, и не можат да се сретнат, да се видат
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Месечината не може да слезе во долот и во долот е секаде темничина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не се догледуваат оти се во душата, а душата е секаде до кај што стасува умот. „Ако тревата мрда, а ветер нема, има нешто друго што не се гледа.“ Така велеше Лазор Ночески.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)