е (гл.) - ништо (прил.)

- Хе, се потсмевна Васко. - Тоа не е ништо. Така може секој.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тоа не е ништо, одговара нејзиниот креветски другар, нималку збунет.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ми се гади од коренот на сите зборови, од способноста да молчам; од сите застрашувачки мисли кои во моментов ме предупредуваат да престанам со гадењето -или- ќе ми се случи нешто толку гадно во однос на кое сето ова е ништо.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ами... А ти, кир Ристаќи, можеш, ако си сакаш, и да си пукнеш од плачење за двестете наполеони. Тоа не е ништо!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ги видоа каде што си ја корнат утробата и ги успокојуваа: - Еве нам не ни е ништо... Еве, гледате... Тие се превиткуваа, напињаа, рикаа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
МАНОИЛ: И ти Темјано. Оди во спалната! Таму ме чекај. Не ми е ништо…
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)