е (гл.) - необично (прил.)

А тој е необично отпорен на нивните налети.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Глетката е необично променива: час гледаш како сите добро се знаат, среќни се што заедно овде безгрижно си го поминуваат времето фалејќи се еден другего за сè што направил и истовремено се прават како никој никого да не познава дури и како секој од секого да се срами.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)