е (гл.) - фрлен (прид.)

Старата постелка е фрлена на женскиот кат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Жрепката е фрлена, жрепката е фрлена! И се случи тоа за што сите потајно копнееја.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И ќумбето тропа и пука, а војниците бегаат, мислат некоја пеколна машина е фрлена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се останува по старо џелатите станаа современи слободата е фрлена на колена чуствуваш духот е во зандани Едни злосторници заминаа но дојдоа нивните внуци џелатите се вртат во круг ги слушаш истите звуци Човештвото полека изумира светот е цел во метастаза а надежта остана во кутија се острат и неа да ја згазат Луѓето умираат во незнаење несвесни во илузорно постоење некои се мртви од раѓање а деновите им служат за броење Премногу животи одземени изгазена е совеста чиста премногу солзи пролеани а судбината остана иста
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Зарот секако е фрлен. Додека тој се тркала. Едо ќе се опушти па ќе види...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Оваа мисла ме штрекна. Гледај, значи не било случајно ниту што била фрлена некогаш, ниту што е фрлена сега. Ете, најпосле!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На бетонскиот под е фрлена само една рогузина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)