И тоа не само наша, болка на целото село, на срцата на селаните, болка на небото, слушаш како дува силен ветар, времето чувствува и болка и радост, ветерот е немирен, час е тивок, час беснее низ селото.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Неговата гласност е тивка, а енергичноста му останува незабележителна, млака.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)