е (гл.) - отворен (прид.)

Понеделник е, и тој знае дека берберницата не е отворена, Боце сигурно отишол со децата на тутун.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Меаната секојпат е отворена за стрико Грујо, - рече момчето и ги поведе гостите внатре...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
45. КОПУК.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Прагот на конакот е отворената душа на човекот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Едо се приближи, се ведна над моторот и виде дека разводникот е отворен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се чини дека уште само кон небото ни е отворен патот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме учите дека минатото не постои, дека иднината е отворена.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ја испиеме ли без муртење и роптање, верата од неговото вечно царство ни е отворена уште навечер.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Перса долго ги држи зборовите на малечката, толку долго што денот изврвува и стигнува Пелагија од работа и додека се пресоблекува и насекаде расфрла миризба од тутун, ѝ кажува дека малечката Пелагија е многу итра, дека зборовите се лепат за неа и ѝ будат секакви мисли, Вели со сукалото се сука пита, мазник, рашадија, а не живот! ѝ кажува Перса вртејќи се околу Пелагија додека оваа како пред сопствена мајка, ја фрла работната облека, ја открива својата стројна снага настегана во црниот комбинезон нудејќи се пред неа како нејзина ќерка без да насетува дека Перса токму како таква и ја гледа, и ломоти додека навлекува лесно фустанче на бела основа со сини цветчиња Ох, мајко Персо, сега таа е отворена за сѐ, нема нешто што не се лепи за неа, а смислата на сето тоа подоцна ќе го открива.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И такви заебанции!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Чувствував одвратен страв кога требаше да се враќам во Пасажот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Чекалната е отворена... Ах, добро е!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Гладта за препознавање е отворен процес: Финеганово бдеење.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мене ми е отворен патот. Брзам за в Театар“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И уште ѝ кажувам дека леунка до шест недели не смее надвор да излегува, оти шест недели гробот ѝ е отворен.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)