е (гл.) - судбина (имн.)

- Е, тоа е судбина на жена мажена за војник. - Се насмеа Јана, тешејќи ја Снеже.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ми вети дека ќе ми помогне во борбата со Мортенија.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Името ми е судбина, во мојот крвоток тече закон.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Слична е судбината на свршеникот со неговата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ако се прифати на вид оти таа заедничка историска судбина, тие заеднички политички борби и самостојниот политички живот е судбина на едно исто словенско население и на еден и исти народ, тогаш ќе биде јасно оти тврдењето дека Македонија не составувала географска, етнографска и историска целина е засновано не врз реалноста туку на српските сметки за Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Сетики таква ни е судбината. На проклетството не можеме да му избегаме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)