е (гл.) - речено (имн.)

И што да напишам, кога сѐ е напишано. И што да речам, кога сѐ е речено.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако е речено, колку да се басам, не можа ни да направа ни да расипа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мал мој, читателе, она што беше најглавното во приказнава веќе е речено.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Стопати на Зоки му е речено дека жешката супа не смее веднаш да се јаде, зашто забите ќе се расипат.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Татко, тоа, се разбира, е речено снажно, поточно би било - очув...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
-Во тој случај на вашето внимание можам да го понудам гробот на Жуковски, таткото на руската авијација.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И што да одговорам, кога не го знам одговорот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)