Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Потребно ми е време за завршување на студијата“, ми пишуваше таа.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Погледнав на часовникот и видов дека е време да одам на перонот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Ридот Цион е мајката на Израил, Ерусалим е центарот на светот, можеби е ова времето кога вековно прогонетите, страдната дијаспора, вековно расеаниот Израил конечно ќе се врати кон матицата, барем духовно обединет околу неа.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Тука бев можеби и посигурен”. „Господ нека ни е на помош”, му рече во часот на разделбата. „Мислам дека ќе одам на друго место”, му дошепна Готлиб гушнувајќи го за потивко да му дошепне: „Сега не е време да се биде дома”.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Тогаш Корец почувствува дека е време да го активира знаењето стекнато на високите рабински студии, неговата реторичка вештина со која владееше врвно и која, знаеше, имаше сила да поведе колку и да заведе: „Мој сон е, учителу, конечното остварување на спој меѓу одамна поделеното западно и источно еврејство, големата унија што ќе нѐ сплоти во единствена нација, во нацијата на одново собраниот Израил”. Погледот на Апфелблум се спитоми.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

„Ќе те пуштат и тебе...“ - му рече Готлиб додека се слушаше отклучувањето на вратата од карцетот. „Мислиш?“ „А што ќе си им тука?“

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Фаќајте магла додека е време...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Но зимата трае додека ѝ е времето.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ако среде чепкање во носот ги полази некоја зелена или златокрила мува веднаш ќе се обидат да ја плеснат по газ со обете раце како да го упатуваат својот единечен аплауз баш кога не му е време.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

А самобендисаните во Венеција не ги интересира, на пример, како се чуваат спомените на Вивалди, тие си мислат дека Ла Фениче е обновена од пожарот за да има каде навечер да си чепкаат во носовите и да си ги негуваат навиките од детството.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Ако Македонецот станал ментална проститутка мислам дека е време да разработам стратегија за отворање институции за граѓани ебани у мозок и на тој начин да се понудат соодветни решенија со кои би се наплатил овој секојдневен труд со кои се соочува кутриот и напатен Македонец.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

- А сега е време да фатиме некое рипче.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Па ти, човече, имаш 35 години, тоа е време за рекапитулација, а не за чкртање!

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Веднаш до јазикот е времето а потоа и сѐ друго.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Тоа не е време само во неговата физичко–просторна димензија.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

4. Работно време а) кај полното работно време, како едно од централните права на работникот, дојде до повторно дефинирање на овој трудово-правен институт – „е времето во кое работникот работи и ги извршува своите работи и работни задачи согласно со закон, колективен договори договорот за вработување“ (чл. 1 од ЗИДЗРО/јан.12).

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Ќе дојдеше одненадеж, како диво ветре, ќе дувнеше да ми соопшти оти во Домот за старци во Катланово директорот краде, дека во Негорска Бања ги трујат гостите со бајата, расипана храна, дека на министерот едикојси му ја запалил фотелјата заради нечесност, дека ја продава бараката во која живее, дека покојната сопруга Кона поначесто му доаѓа на сон и дека го вика, го кани кај неа и дека уште не е подготвен да оди, да си оди, зашто уште не му е времето и слично.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

„Најновото време”, според Мисирков, е времето кога во Македонија туѓите литературни јазици почнуваат да навлегуваат во служба на литературни.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Мнозина може ќе речат оти вистина добро е човек да се позамисли над прашањата засегнати во оваа книга, но сега уште не му е времето.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Значи, токму сега му е времето да се мисли за нашиот јазик, нашата национална литература и воспитувањето во национален дух.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Сега не е времето да се одделуваме од Бугарија, кога таа направила толку жртви за нашето ослободување и ќе направи уште за напред.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Уште од самиот почеток, од насловот кој е извлечен од стихот на една песна на Хелдерлин, новинарката што го водела интервјуто, не наведува на ставот на филозофот кој за кризата вели дека е време на неизвесноста, но и најава за појава на нови сили кои би ја употребиле својата творечка моќ.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тогаш не би знаеле чуму ќе ни е времето (и новото и старото).

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Мара неколку пати им влегуваше во собичката, таа повеќе пати се обиде да им рече дека е многу, премногу доцна и дека е време да си легнат, но ни едниот ни другиот не сакаа да чујат за тоа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

- Мислам дека е време. - им рече кога се исправи.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Да ги вратиме. - Немаме камења. - Ќе дојдат кога ќе имаме. Или в гора нека се закулничат.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ќе им пуштиме абер кога ќе е време за товарење. Послушај ме, Доце, за наше добро.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Павле го дофаќа зарипнатиот извик. Што ли му текнало сега на Арсо? Овде не му е времето сега за разговори.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Тоа е време кога се раѓа денот, кога над морската пустелија отскокнува сонцето и болска во стаклените очи на обесените.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

И сите негови другарчиња што имаат само по 50 години, па и тој, се убедени дека е време за нови почетоци, па одат на џез фестивал, читаат книги од Ог Мандино, Антонио де Мело, Лујза Хеј, а го препрочитуваат „Галебот Ливингстон“, „Малиот Принц“ и „Ние, врапчињата“.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Мадам Рада Мојот практичен ум цел ден ме тера да мислам дека можеби е време, и тоа крајно, да вметнам нова шифра на дејност во мојата фирма загубар, која нема да бара многу средства за вложување, а маркетингот ќе го прави самата задоволна клиентела, по принцип „од уста на уста“.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Нема спас. Такво ни е времето: расклепано, раскуќено, колнато.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Јоле гледа колку е времето и го распалува со кундакот в плеќи.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ај, штрковите заедно се селат, велат, ама не им е времето за селење.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Тоа е времето кое ти останува. Си го посветуваш и трошиш на себе.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Ова е време на четириаголни чинии и стаклени фотографии. Може да се живее и во usb.

„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)

„Речиси е време, за вас другарке, да тргнете“, ѝ рече тој на Џулија. „Но причекајте. Шишето е сѐ уште до половина полно.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

А сега, мислам дека е време да заминете.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Мислам дека е време да си одиме.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Тоа е времето, кога според Камиј Демулен, револуционерите- фанатици го оживуваа култот на масовното и крвожедно жртвување, како некогаш мексиканските свештенички кои барајќи нови жртви, во Монтезума извикуваа: Боговите се жедни!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

- ти се молам, мила ќерко, поврати се дур е време - оти ти си многу млада - многу млада росен цветец - ај, погледни уште еднаш - проговори уште еднаш - да ми дадеш проштевање - на мајка ти некадарна - од болките да те варди - од болките да те спаси - леле, леле јас сирота - што сум била таксирлија - што ме најде небиднина - ај, со тебе јас да легнам - да те топлам, мила ќерко - како в земја да те легнам?

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Се к`ти сивата карпа на затворениот говор на времето Се дени и песната што да се роди ја навестува заради која отаде ѕидот се оди на невозможното постоење За одење е време На надеж миг со славејот в грло што сака да проговори таму слушнат каде ќе биде од тие со насмевката лицето што им го огрева Најпосле

„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)

Времето во кое таа се раѓа, израснува и живее и во кое се осмислува како поимска вертикала е време на војни, преселби, страдања и жилави напрегања да се опстои, време на новопоставени граници, трагични дистанцирања, делби, оттуѓувања и конфронтирања.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

На залезот од животот на Татко, најстариот брат, не без тага во душата, му беше рекол дека е време, според неговото сеќавање, според сеќавањето на Мајка, да ги состават семејните стебла.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Имам и нешто од облеката на син ми што умре во болницата во Елбасан.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- Пандо ја изгаси цигарата од каменот и праша: - А зар не е време да се подготвиш за пат?

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Она, што не му е времето, ќе биде подобро да не го бркаш.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Благодари му на Господа што се извлече толку лесно од оној овчеполски порој и престани да грешиш".

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Уф, сестро Кево, се зазборувавме, а не е време. Оваа работа треба денес да ја свршиме.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

СПИРО: Ама јас баш да го разбудам? Е време? Да видиме првин што вели саатов: (Гледа во саатот.)

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

КЕВА: Си заборавила, треба да го разбудиме. НАЦА: Е време?

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

СПИРО: Море бре, застанал!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

ЕФКА: Вие ќе одите на лозје?

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Сега баш не е време за тоа, оди сегашнава задача ми е итно да стигнам до селата и градовите и на децата да им ги расподелам играчкиве.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Зимата е време кога тие мируваат, односно, се подготвуваат за пролетна вегетација и цветање.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

На пример, Hussain (1983, стр. 14) укажува дека „најважната од тие (форми) е времето, за кое Kelly, не е a priori туку припаѓа на самите податоци (т.е. „input“).

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

ЕВТО: Тивко! Седи таму! Уште не е време.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Не е време сега да ти ги објаснуваме надолго и нашироко тие работи.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Мурџо исто така видливо растревожен од далечниот глас на камбаните оти и покрај тоа што сака да продолжи со нив, онде горе, на крајот од улицава ќе се сврти Пелагија со еден молбен опул дека доста одел со нив, дека сега е време да се врати да ја варди куќата.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Кога се протуркуваат низ жените, кога немо стојат скраја слушајќи ја богослужбата посветена на мајката над мајките, Перса, забележувајќи ја силната светлина во нејзините очи, ќе прошепоти Мислам дека е време да излеземе во дворот!

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Гледам кај го врти разговорот: сака да ми рече дека не е време или дека мене не ми е време.