е (гл.) - кој (зам.)

Потсетување секојдневно е за тоа кој е кој, да не се заборави, безброј пати и без број.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Членовите на Братството немаат начин за меѓусебно распознавање и невозможно е кој било член да го знае идентитетот на повеќе од неколкумина други.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И твојот лик да не е кој сега би не подучувал како се совладува времето под нозе што ни копа мислата што ни ја јаде и надешта ја гори.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
СИМКА: (Подземајќи ги филџаните). Наздравје!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: Е, време им е... Добро е кој ги има...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„Не знам“, ми рече. „Нешто што е посилно од мене сѐ повеќе ме изменува. јасно ми е кој сум, не сфаќам само како сум. На оваа почва сум пресаден не знам по колку осеменувања и овде сум никнат, сроден со оваа земја и ова небо.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
СПИРО: Ќе одам на амам, чорбаџи... А ти... ќе одиш на лозје?...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: А човек ли е кој пие смрдлива ракија и не гледа на чистота и личота човечка?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Се знае дека едниот е вистинскиот играч , другиот Смртта. Но кој е кој?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)