е (гл.) - дојде (гл.)

Потем, среќни, излегувавме со козлето по маалото за да огласиме кој е дојден кај нас. Сите со занес нѐ слушаа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Партискиот секретар на градот не спиеше по цели ноќи, откако се населија козите во градот, размислуваше, сакаше да открие од која глава е дојдена директивата за уништување на козите – од градот, републиката, федераци­ја­та или од братската социјалистичка заедница.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тоа е начин да се преживее, тие се сите тука свои на своето, тој е дојден и заглавен во туѓ град меѓу туѓи луѓе, во туѓа средина во која единствена смисла има да продолжи да ја држи функцијата, инаку е никој и ништо - се правдаше самиот пред себе си, а оној темен дел од желбите ќе се појавеше ненадејно од темните келари на неговата душа и ќе го потсетеше дека се лаже: „Не се прави наивен”, ќе се соочеше со себе си; неодамна самиот пред германските власти ја издејствува смената на Сабтај Салтиел, но и преземањето на неговата функција, стана и претседател на еврејската заедница на Солун.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се почувствува побезбеден и што е најважно, се почувствува повторно важен.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа тропнува леко на вратата. Никој не се одзива. Отвора. Мрачно е. Орде веќе легнал и заспал. Пискулиев уште не си е дојден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ова дете го викаат Корилче, зашто само пред една година е дојдено в град и уште не ги износило кошулите со везен корил.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Господинот по работа е дојден овде, по трговија?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Примашот се усмева. Се поднаведнува услужно, љубезно спрема келнерот, знае зошто е дојден: носи порачка. - Трубачот го викаат...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Киоскот со цигари и весници е отворен, лебот е дојден од градот, а на пазарчето се продаваат домати како јаболчиња, распукани смокви, презреани краставици и модри патлиџани како дебели краставици, динчиња колку тупаници и калинки колку динчиња, прави пиперки како скротени риби и по некоја шарена лубеница долга како тиква за печење.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Името им е дојдено поради плусокот што се слуша кога јаготката се кине.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Папата... Папата е дојден по идеолошкиот пекол во Скадар, градот маченик, во кој било жртвувано две илјади години старото верување, за да ги освети првите четири нови бискупи и да го охрабри троверниот албански народ во повратеното верување, од чии недра се извиши до универзална добрина светицата Мајка Тереза.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
3. Времето сега е дојдено, да ви раскажам уште нешто, о бедни, што доаѓате.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А тој притворно рече: „Десно нека седи Филозофот мудар; на свое место секој нека дојде, а за мене, по казната, уште времето не е дојдено за почест“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но Филозофот рече: „Времето е дојдено, да одиме.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И дека сева оваа глутница што вие околу нас не ми е дојдена преку глава?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Само еден понемирен бран на возбуденоста и тој ќе избувне искрен и слободен и ќе го урне во бездната она за што е дојден и што вака пристрасно го носи во себеси.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И се топеше во глувост на длабока мирна вода... И е здодевно. Зошто е дојден овде?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Мене ми се кине нешто во градите. Нешто неискажливо, неименливо ми длаби и ми се кине. Ама, ај умри на бесчас, кога не ти е дојдено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Дејди Јоше, Јоше, велам, кому му е дојдено до свирење на ова проклето време?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Билјана го претстави Александар пред својот сопруг како добар школски другар кој е дојден на балот со Бојана.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- Каде е Карл? Зар не е дојден уште од училиште? - праша загрижено татко му.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Преноќева со децата и утрото излезе в село да го најде коџобашијата Трајка и да види до каде е дојдена неговата работа со поплакот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Петре донесе и вода, и по заповед на Кулета, отиде да го удри клепалото, оти дури не удри клепалото, селаните не знаат дали е дојден попот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако пак е дојден тој слепиот саат, шо велат, јас од него не бегам; токо, пак воа го вела овде, пред вас, како пред свои родители: шо имаме да си кажеме напред, да не речеме утре, ни он, ни јас, оти сме се излагале.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На сон ми е дојдена една црноока. Главата си врзува ем се огледува...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: (Уште замислено). Не можам да не мислам, мајко...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
А јас да си ја гледам бундава! – Стрпи се, мила, па не е дојден крајот на светот! – За мене, крајот на светот иде кога ми се гладни децата! – Те разбирам, те разбирам, и мене не ми е лесно.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Почувствувала дека е дојдено време да се насочи разговорот кон целта за која Клементина ја донела Ервехе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Погледна во портата што се отвораше, подзастанувајќи како да е дојден да го пречека оној што оттаму ќе излезе и, истовремено, сеќавајќи се на песната „Таму кајшто има високи балкони, таму има, убави кокони“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Најмалата опасност би била да го оневозможи да си ја исцели работата заради којашто во Битола е дојден.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не може да го праша тоа што му е дојдено да праша.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Перса се приближува до Роса, ја прегрнува, зборува И мене ми е мило... оваа мома се нема насмеано откако е дојдена кај мене.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
— Уште за музика ни е дојдено, вели, туку има нешто свое?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како што зимоска срната се засолни овде во манастирон од глад или потера од волк или нешто друго, таа така и сега е дојдена од мака.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)