дувне (гл.) - со (предл.)

- Ај, мајката, - дувна со носот старешината Раде, се наведна над него и му помогна да се исправи на едната нога.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Балонот е лесен како пердувка, и штом Зоки само малку ќе дувне со устата, тој се извишува уште повисоко – сѐ до таванот!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)