држи (гл.) - уста (имн.)

Лежејќи врз него, Павле му ја држи устата, а Иван седи врз неговите нозе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Си зборува, баботи, што се вели, само зината ја држи устата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И затворена да ја држи устата, што се вели, пак ќе му избега насмевката, ќе му се украде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)