дрдори (гл.) - збор (имн.)

Сама ќе си се фатеше како јасно зборува, како ги дрдори зборовите, и од срам ќе се вцрвеше, како Кети да ја прекоруваше дека е дрдорка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)