Тој може би сега завиен во студените крила на ноќта, се сеќаваше за домашниот топол кат, кај што пикнат под јорган не го слуша пијаниот глас на татка си, кога ќе дојде доцна од град ни плачните прекори од кај мајка си.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Жал ми е што Оливие не е тука, но тој ќе дојде доцна, а вие сте сигурно уморна и сакате да си легнете.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)