дојде (гл.) - ваму (прил.)

„Станувај“, рече О'Брајан. „Дојди ваму.“ Винстон застана спроти него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Андоне бре, дојди ваму... - Го надвиши пеењето на пејачката пијан машки глас.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
АНДРЕЈА: Зошто си играте мајтап со мене? Дојди ваму. Седни карши неа.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Дојди ваму, ибн Тајко, дојди до пенџеров. Кажи, што гледаш?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сите благословени од бога ќе дојдат ваму, да ни се придружат, Алал да ви е, рисјани! Со бога напред!“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Му беше сеедно исто како што му беше сеедно кога рече дека може да дојде ваму сам, кога се согласи да дојде и да остане тука сам, исто онака како што му беше сеедно додека чекореше сиот поминат ден напред по неразгазената белина на снегот и кога не се погрижи ниеднаш дали оние двајца продолжуваат да идат по него и дали им е ним полесно да чекорат по разгазената трага.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По некое време стоеја пред Претседателот. Претседателот им рече дека треба да дојдат ваму, во Белата Долина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сакав да појдам и јас по нив но агентот ме викна: - Еј, бездомнику, дојди ваму.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Приближи се, чедо, дојди ваму, бабе, - ме покани старичката којашто беше полуседната врз креветот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беспомошно замолче изгледајќи како човек кој ништо не разбира, кој не знае зошто дошол ваму, а уште помалку умее да го употреби слушнатото.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Дачо нерасположен и скиселен продолжуваше да спие со Ранч, а и Ранч продолжуваше со своите зајадливи боцкања: штом ќе дојдеше време да се јаде, Ранч ќе влезеше во стројот крај Дачо и зајадливо ќе му дофрлаше в уше: - Ако не дадевме ние пари за тебе, ти немаше да дојдеш ваму.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Шефот Кузе рече: Милке, остави ја пушката и дојди ваму.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога се вратив, во собата шест души, облечени седеа и ме чекаа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Дали се отровни печуркине, вели Дуковица, дојди ваму, седни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои војници викаат: овде е подлабоко, овде фаќа до гуша. Дојдете ваму, викаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Од каде си, кутра? - Јас, господине, од селото дојдов: веќе трет ден не пиев, не јадев, сопствените деца од дома ме истераа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Кутра главичке, зашто дојде ваму?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И така беше тоа секогаш, на планетата Венера, и ова беше училницата со децата од мажите и жените што со ракети дојдоа ваму, во овој дождлив свет, за да основаат цивилизација и да го минат својот век.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Еј, Џо! Дојди ваму! Пушти ги бебињата нека си играат!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Дали можете да дојдете ваму?“ „ШТО?“ „Мораме да го поправиме нашиот вселенски брод. Досегашниот лет нѐ премори. Ќе можете ли да ни помогнете?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)