Костумот што не го соблече од вчера му беше сосема истуткан од долгите преместувања од една на друга фотелја додека синоќа се обидуваше да најде место кај што ќе му дојде сонот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Залудно. Зад него беше уште една непреспана ноќ.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Но ни трезен, ни пијан, ни мамурен не склопи око и не му дојде сон, па утредента штом стапна во кабинетот се јави во полициската станица од нивниот кварт, зашто му беше срам лично да се појави таму и претставувајќи се да објасни во што му е проблемот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)