дојде (гл.) - пролет (имн.)

На секое создавање му претходи распад. Дојде пролетта.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Се радуваат двајцата, а потоа наеднаш двајцата извикуваат: - Кога ќе дојде пролет ќе ги пасеме заедно!.., И така разговараат децата преку реката.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
А кога дојде пролетта, кога јужниот ветер со топли камшици им ги скрши крилјата на северните ветришта, Синото јоргованче се разбуди.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Во почетокот тоа воопшто не изгледаше сериозно, мислевме дека тоа е само минлива фаза во неговиот живот, но веќе дојде пролетта и тој не излезе и сите почнаа да се прашуваат што се случува внатре.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Кога ќе дојдеше пролет, стариот прашуваше: „Кое време е надвор?“ „Пролет, дедо“. Не веруваше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Му носеа скршени гранчиња со цут за да ги види и да поверува.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Изминаа триесет и девет недели. Уште само неколку дена,“ и ги стави рацете на стомакот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа дојде пролетта. Времето не го мерев според датумите и месеците, туку според тоа во која недела од бременоста сум.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се радуваат двајцата, а потоа наеднаш двајцата извикуваат: - Кога ќе дојде пролет ќе ги пасеме заедно!.., И така разговараат децата преку реката.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Кога ќе дојде пролетта, ќе дојде и тој.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А кога дојде пролетта, кога јужниот ветер со топли камшици им ги скрши крилјата на северните ветришта, Синото јоргованче се разбуди.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)