дојде (гл.) - крај (имн.)

Повеќето поранешни работници искрено се понадеваа дека конечно на нивната немаштија ѝ дојде крајот кога фабриката, сега преименувана како „Вел Порц“, повторно почна со работа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имено, поранешни вработени на високи позиции во „Порцеланка“, а меѓу кои имаше и членови на првичниот синдикат, заедно со политичко-партиска логистика, извршија проневера не овие средства, за што подоцна некои од нив беа и кривично гонети, па дури и осудени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, парите кои беа предвидени да бидат наменети за ублажување на нега- тивните последици од отпуштањето на толкав број работници во овој некогашен индустриски град – никогаш не стигнаа до нив!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Се обидував да не размислувам до утредента.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не сакав да верувам дека и дошол крајот.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Но, тука не сме обврзани да го застапуваме ова гледиште. 60 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Со цел Витгенштајн да се предизвика во овој случај, доволно е да се постави прашањето: бидејќи се бара на објаснувањето да му дојде крајот, зошто да му се стави крај во мистеријата на тоа како почетникот успева да постапува на начин кој фактички се согласува со практиките на заедницата, попрво одошто тоа да се стори со помош на достапниот и добро познат комплекс од психолошки концепти кои пружаат толку моќна мрежа на дескрипција и предвидување?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Стариот беше решен да се стрпи уште малку, дури да дојде крајот на школската година, па после нека си одат од каде што дошле и сѐ ќе се сврши како што треба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Така ти е кога сакаш да седиш на прво седиште до прозорецот...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Конечно - дојде крајот на возењето.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А јас одвај чекав да стасаме до Сарај и да се откачам од Оливера.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Е ова е живот. Конечно, ѝ дојде крај на мизеријата - рече Трпе.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
За кратко ќе си пронајдела пат, а потоа пак ќе си ја треснела главата во некој гребен и тогаш ќе завиела и ќе рикнела како да дошол крајот на светот.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, на мојата супериорност ѝ дојде крајот; не бев предвидел дека тие, во моментот кога ќе видат дека ја изгубиле идеолошката власт над мене, ќе почнат да практикуваат физичка власт, односно дека, откако видоа дека не можат да ја поробат мојата душа, можат да го поробат моето тело, да ми го одземат; тоа е последниот механизам на власта, пред таа да се урниса.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Една игра, со други зборови, не е изведба – барем општествено не е така кодирана.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мора да се знае дека се случуваат само еднаш, затоа што самата нивна дефиниција налага да изгледа дека не се одвиваат според сценарио: за да се квалификуваат како „настан“, мора да се состојат од единствено, самоникнато дејство што завршува еднаш засекогаш кога ќе дојде крајот и мора да не може да се повторат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога Вацлав Нижински го подражавал чисто изгледот на тенисот, како да е изведба или танцова приредба, а не спортски натпревар и кога се послужил со особените движења на тенисерите како основа за својот прочуен балет Игри од 1913 година, критичарите се згрозиле: се бунеле дека изгледа воопшто не ги разбрал вистинските правила на играта и целта на играњето тенис.289 Не е случајност, тогаш, што спортските натпревари – со еден-два ретки исклучоци – никогаш не се преодигруваат, препоставуваат, преизведуваат точно онака како што се случиле првиот пат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А пампурот сал рикаше и рикаше, а ние собрани куп, се тресеме, плачеме и си велиме - е сега ни дојде крајот, тука каде ништо не се гледа ќе нѐ фрлат во морето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ќе срипаше од постелата, ќе свикаше не баре му дошло крајот, а со крикот ги будеше и соседите кои знаеја дека Сане се одлепил од земјата, го изгубил здивот и оти ќе му треба долго време на земјичката да си се врати.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тој сепак пред нивни очи поцрнувал и додека ја заборавиле неговата последна молитва и предупредувањето дека на мажите од Кукулино им дошол крајот, ги извртел очите и се вкочанил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Луѓето не му верувале. Се веднеле над него и го тешеле: кога ќе преспие, ќе биде поздрав и од мајски дрен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Стариот Стојмен само промрморе: „Нека, нека и на вас ќе ви дојде крајот. Еден ден и вас сувава солза и клетва ќе ве стаса!“
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ова е англиски идиом, по потекло од средновековието и означува денови со посебна важност (празници и други свечени датуми).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Никогаш нема да дојде крајот на трубадурите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Почна селењето и ќе продолжи - никој не знае кога ќе му дојде крајот на почетокот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Некако, како да дошол крајот на смрдеата што се ширеше околу мене.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Проклет да бидам, тоа до првиот грст земја, а потоа истите тие дрдорковци почнуваат веднаш на глас да се потсмеваат, па не ќе забораваат да речат: - Па, најпосле, му дојде крајот!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
На моето чекање на приемот во претседателската палата му дојде крајот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Пак тој - господ! Алах, Алах! Ќе ти дојде крајот дури си трепнал, дете!“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но ете, и на болките им дојде крајот. Ќе се спасам...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Но на сето тоа му дојде крај, кога еднаш жена му на Оруш, случајно или намерно дојде во плевната; виде дека вратата е одвнатре заклучена, ѕирна низ цеповите и ги забележа на сеното.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А јас да си ја гледам бундава! – Стрпи се, мила, па не е дојден крајот на светот! – За мене, крајот на светот иде кога ми се гладни децата! – Те разбирам, те разбирам, и мене не ми е лесно.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И на ова неприродно, идеолошко братство му дојде крајот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стариот семеен пријател, Гури Порадеци, како капетан на загубениот кораб, нѐ успокојуваше, кажувајќи ни дека и старите чунови, кога ќе им дојде крајот, исчезнуваат како и луѓето...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
На нашето чекање му дојде крајот. „Смит, врати се!“ Брзо.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ама се уште имав сила со заби да си ги раскинам жилите од рацеве и кога видов како потече крв, тогаш си реков, ете им дојде крајот на моите маки.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Сѐ мора да се разбере во еден контекст кој подразбира дека му е дојден крајот на мирувањето, неподвижноста.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Дури и денес, кога веќе се затвори и книгата на неговиот живот, кога на сѐ му дојде крајот, можам да потврдам оти ниту една од неговите прелаги, а и да не ги спомнувам неделата, животот не втаса или не сакаше да ги осуди.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
За тој ден Иван Степанович смисли дека не би пиел не затоа зашто не сака туку божем бидејќи не смее!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Дојде крајот и на нашето“, му вели Турчинот на дедо ти, „белки во поголема среќа ќе ве оставам од онаа што ја немавте“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Во тоа време кога Бандо и жена му ги сонуваа овие соништа, војската крстосуваше низ селото: одеа на фронт, се враќаа, пренесуваа раненици, довлечуваа оружје; се слушаше далечно пукање на топови; луѓето се качуваа на планината, одеа со чунови по езерото да чујат што подобро, се будеа ноќе кога пукотите на топовите ќе се огласеа поблиску, и со нетрпение чекаа да се пробие веќе еднаш фронтот, да дојдат сојузничките војски од Грција, да им дојде крај на овие исчекувања и маки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
По нападот, дури и оние групации кои најчесто се противеа на Рузвелтовата надворешиа политика, сфатија дека е дојден крајот на бескрајните дебати.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На 8 декември 1941 година, Конгресот објави дека Соединетите Американски Држави се во војна со Јапонија, а три дена подоцна и Германија и Италија ѝ објавија војна на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Командантот на бригадата ни рече дека за три дена ќе завршиме и ќе ѝ дојде крајот на оваа проклета војна и дека тие, кои ќе се покажат храбри, ќе добијат една недела наградно отсуство.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога му се исполнила и таа желба посакал да биде судија, па потоа министер, па цар, па не знам што сакал да бидува понатаму и дали дошол крајот на неговите желби.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
„Кога ли ќе му дојде крајот на ова!“ рече Едо повеќе за себе додека безволно ги местеа креветите.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мислев дека дошол крајот на светот, дека ми нема спас. Плачев, моите ме тешеа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)