дојде (гл.) - дедо (имн.)

Циљка почека да престане смеата и продолжи: - Два дена по доаѓањето на италијанската слобода, дома си дојде дедо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш на тоа не обрнале внимание, а и не биле така организирани како откога дојде дедо Геро Војвода.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Додека така игравме, дојде дедо попот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Нашите прво се двоумеле дали само да се имаат на умот или да им одат на андарите ем да ги опоменат да не го прават тоа што го намислиле ем да си наплатат еден стар долг од времето пред да дојде дедо Геро, што нашето село никако не можеше да го заборави.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Селаните на тоа не обрнале внимание, а и не биле така организирани како откога дојде дедо Геро Војвода.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Некаде по Божиќ, едно утро, некои три или четири часа пред да осамне, додека се грееме крај огништето, внедоапица дома ни дојде дедо Геро Војвода.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Дојде дедо Димо. Бојан се плашеше од средбата меѓу деда си и градското девојче.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Кога ќе си дојде дедо од болница?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Во ваква празнична атмосфера и возрасните се враќаат во сопственото детство, се враќаат од далечната магија, се внесуваат во играта што ја гледаат и во звукот што го слушаат, па со нозете тупкаат во ритамот на песната - Дојде Дедо Мраз!!!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)