дојде (гл.) - време (имн.)

На сите ни стана јасно. На Сталинка ѝ беше дојдено времето да ја носиме кај прчот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Читањето на овој проклет расказ кај Чанга будеше кобно претскажување според кое, по времето на козите, може да дојде времето на волците.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ќе се посрамам со свеска. Ќе испадне дека толку години само сум ѝ се топорел и сега кога дојде времето мене не ми станува.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Знае дека дојде времето да ја изедам нафората на неговиот триумф што е испотпрен со толку академски ластагарки добивани повеќето со лакти одошто со ум и заслуга.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И едно утро, кога сѐ беше готово, Гоце им ја бакна раката на расплаканата мајка и на татка си, се прости со своите пет сестри и трите помали братчиња и киниса за Софија...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Со душа чекаше кога ќе дојде времето да тргне од Кукуш и да се запише на военото училиште.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Е, сега дојде време кога ние децата од три до 12 години бевме протерани и така го добивме името - деца бегалци од Егејскиот дел на Македонија. Јас имав 10 години, но се сеќавам на секој детаљ од тоа патешествие.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И тој, јасно, тоа и ќе го направи. Кога ќе дојде времето.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
И на Истокот и на Западов секој ќе проводаџисува за таква израилска свадба, но кога ќе дојде време бракот да се склучи, ќе има отпор од сите сватови”, му рече.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се сети на славјето што го приредија неговите родители.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тетка Анѓа долго се врткаше во училиштето и упорно се бореше со немаштијата и гладот, штедејќи го брашненцето за подолги и потешки денови; чичко Петре постојано ѝ помагаше, ѝ се наоѓаше за што било и ја утешуваше дека и ова еден ден ќе помине и ќе дојде време убаво и среќно.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кога ќе прогласат дека дошло времето на победи, на мнозина им се смалуваат и проретчуваат соништата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
На крајот на краиштата, подобро и да се фрлат за џабе два џепа грав, отколку да се сварат и испрдат низ сувите боишта на живеачката.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Беше дошло времето на дијалози и секое кинисување се сметаше за почеток на дијалогот меѓу животот и смртта.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
И Толе ја осети својата сила и големина. Почна јавно по Мариово да шета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Многу старци и старици се пренесоа во далечното минато и почнаа да тврдат дека овој ќе биде Крали Марко, кој преспал петстотини години во некоја пештера по Мариово, каде, кога влегол ја закачил сабјата во стената, која сега сама паднала, го разбудила и му рекла дека дојде времето кога треба да му одмазди на Турците за нивните зулуми.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе стана утрото и замина за Крушевица. Домашните не ги најде дома. Дошло време да се работи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Одеше, работеше, живееше, но се без ќеиф, со тага, со болка на душата, со безгранична омраза и некаква потајна надеж дека ќе дојде време да излезе од оваа тешка своја положба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Леле, колку се радувавме кога нашите ќе победеа со 5:0 ама ете, дојде време и водството се зголеми на 6:0.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Прашања како прашања, а ваму дошло време да се пека внук од школо да се чека. 3. октомври 2009.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Најпосле, дојде време директорот Мирон Донски да го повика Татко, за прв пат, во својот кабинет.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, кога дојде време, таа влезе во собата со инсулинската инјекција и со диеталната вечера.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Чапаев, со најголема прецизност, ги погаѓаше и најскриените Таткови мисли кои тој не се осмелувал да ги искаже, особено кога велеше: - Бргу ќе дојде времето кога овдешните луѓе, но и соседите, во потрага по нова хармонија, со право ќе си го поставуваат судбинското и драматично прашање: кои биле, што биле, пред сто, двесте, триста, четиристотини, петстотини години?
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Дојде времето да ми послужи.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Така ми кажа - да не го барам залудно, сам ќе се јавел кога ќе му дојде времето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сам ќе се јавел кога ќе му дојде времето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ти дојде времето да си го побараш патот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Единствена желба да биде кога ќе дојде време да заминеш, да склопиш очи само на тие раце и ничии други.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Но јас премолчев нешто пред увото ваше, о, вие кои доаѓате, кои читате и ме судите, а сега дојде времето да ви кажам што премолчев, да узнаете, да прогледате.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Од таа гледна точка, нашиот живот е една беспрекорно уредена нарација, расказ кој однапред е напишан, а клопчето се расплетува – кога ќе му дојде времето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но не ви кажав до сега дека никој, па дури ни книгите со истории древни од библиотеката на Јулијан Граматик не знае и не помни кој и кога ја уредил таа одаја така како што беше уредена; и вие ќе ја видите таа одаја, и устројството нејзино ино, кога ќе дојде времето за тоа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Нашиот живот е читање; секој настан, покрај тоа што се случува, треба и да се исполни со смисла; животот самиот ги исполнува тие празнини со смисла, кога за тоа ќе дојде времето, и ние ги читаме своите грешки, падови или подвизи.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Нема потреба никој да не потсетува кога е утро, или дека дошло време за ручек.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И такво нешто постои, ама долу во ќеремидницата кај Кучичино.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но кога дојде време да се берат маслинките, се отвори војна.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- И тие, кога ќе им дојде време.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Исто така, ако се знаело дека повеќето мажи што си ги посакувал додека си растел сигурно ќе те одбиеле, и тоа не поради твоја вина, па уште и ако забранетата желба по нив затоа ти била осудена да се искажува само во соништата, во безнадежни мечти за сексуална оствареност и за романтично блаженство, тогаш си немал никаква причина да му дозволиш на светот да ти ги ограничува мечтателствата и да ти го ограничува мечтателскиот светокруг на тесното поле на возможноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби иде денот кога некои поповолни општествени услови ќе им ги оправдаат тврдењата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дали тој хумор веќе не подзаличува на архаичен?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што било фалична анализа на нашата сегашност можеби ќе излезе точно предвидување на нашата иднина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, кога најпосле ќе дојде времето да се напушти тој свет на сништата, можеби ќе ти биде тешко да правиш компромиси со едноличната стварност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, можеби предвидувањата не им биле погрешни, туку само преуранети.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Времето допрва може да покаже дека биле во право. ‌Имам добри преседани за таков убав светоглед. ‌Се прашувале луѓето, на пример, дали Невидливиот човек од Ралф Елисон, Друга земја од Џејмс Болдвин или Да се убие птицата подбивница ќе им станат неразбирливи или безначајни ако дојде време кога во американското општество расата веќе нема да биде општествено обележана (претседателствувањето на Барак Обама, за волја на вистината, во мигов ја прави таквата можност понезамислива отколку замислива).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Памти ми го зборот – лошо племе ќе ве споплати и ќе дојди време нас, Турците, да нѐ молите да ви бидеме пријатели.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Асан-бег го истресе чибукот и му рече на дедо: - Е, дојде време да си одам.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Мислам дека само ќе чекам да видам, кога ќе дојде времето.”
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Можеби само затоа што ова беше првата студентска населба во која стапнал од дипломирањето на CCNY (City College of New York) - од друга страна можеби беше дојдено времето за промена.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Градејќи сопствен критички суд за театарот и театарската уметност, тој верува дека дошло времето во кое ќе може да се направи „експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (во институционално милје) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Та зар се огледувам во вирови?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И дошло времето, побелува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Си го љубев долго време, Дојде време да го земам...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тие ќе � го вратеа на Русија царот, дворот и сé одново ќе дојдеше до истата револуција и до нивно, на странците, протерување.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А сега, дојде времето на повикување на Рјурик.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Се бараа здрави, пргави луѓе, никој не го прашуваше зашто и тој не е таков, бргу дојде време кога можеа само да му довикнуваат боцкави шеги и пцости, тој им пречеше ним.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
До пред малку мислеше дека ќе ја сочува во себе онаа зафатеност и ќе може да ги посреди малку лостовите, со кои кога ќе му дојде време требаше да ги носи и да ги наместува трупците, намалувајќи ја нивната тежина; мислеше дека ќе најде во себе желба да ги подреди и нив така, за еднаш кога ќе биде потребно, да може само со еден дофат, со едно движење, да ги покрене и да ги намести.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сметаше дека ќе дојде време и таа да ги покаже своите заби.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но не брзај во потрагата, зашто верувам кога ќе дојде времето и тој сам ќе те побара.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но сега беше дошло времето да се раздели од него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ој пиле, пиле, пиленце малечко, јас што те ранам утро и вечер, утро и вечер и дење на пладне - сега дојде време ти дa ми служиш, писмо да занесиш rope Караорман, горе Караорман на Главна квартира, на Главна квартира, команданту Мајски.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Тој остајл коњот и се пушчил да трчат пеш.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас бев најпрвиот богат, најголемиот цар, а дојде времето едно дете да ме падне и да ми го земе царството.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- На водејница, хојде да сомелит брашно - рекла девојката.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Дошло време за вечера. Не му дават ни леб пред него. Нити некој зборуват со него.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Испекла јагнето, зготфила ручегот и, коа дошло времето за јадење, ставила софрата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цар Александар се замисли: „Ајде, ајде - вика - ќе дојде време јас да ти расправам“.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа дошло време за копање, за прашење, отишол мрзло и од пуста мрза пак така беше се вратил дома и на врапчињата не беше му го нашол седелото за да му го расипит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога дојде време за жнање, татко ми покани на жетва од три села момите и момците, да ја жнијат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Имал, сѐ душа што му сакала, само немал свое дете.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ако не беше мојата мушама да ти го пздрави прссто, уште тогај ќе ти паднеше; ама речи Бог да прости на мојата мушама што ти го оздраве.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Персијскиот цар: „Ех, ех - се насмеја - цар Александар ќи дојде мен да ме бие!“ Фаќа товара 3, 4, - 5 камили просо, му ги праќа во столицата на цар Александар.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ете така, Силјане внуче, ќе си ојме, ич да не бериш колку за тоа гајле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Децата растеле. Царевиот син, кој бил со чергарите чувал говеда и постојано се качувал на еден висок камен и си зборувал: „Колку е убаво ова поле да се води војна на него.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ги изгазија прос(о)то и му велат на пратениците: - Еве - вика - го видовте просто како го согазивме, не го бројаме, и така Персија ќи ја согазме!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога дошло време да го оженит, гледаешчем и знаеешчем момите од сето село, си велел оту не можел меѓу ними да најт невеста спроти сина си и спроти себе, умна и разумна, та намислил да барат од друго село.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тој ошол во селото и кљукнал на момината врата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Персијскиот цар го фаќа цар Александар и му вика: - Кажи, дали мојата војска те рани или твојата?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ех, дошло времето как рекол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Да не се гордејте со вашто богатство.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- „Кој г' отепа?“ - прашал тој.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога ќе ни дојди времето за одење кај вас, ќе се искапиш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земиш во едно шише вода од другио извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си ојме дома, ќе си потуриш и еве си пак чоек.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Што не дојш кај мене да земеш едно парче мушама за веднаш да ти оздравит, туку ми го мрглиш со берберски мевлем?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ќе дојде време, велеа, кога војводата пак ќе се јави.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога ќе дојде време само да се кренеме. Ај, така нека биде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ќе дојде време, велеа луѓето, кога војводата пак ќе се јави, ќе се врати.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе се раѓа кутарето. Му дошло времето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дојде време да се враќаме назад, на фронтот. По единиците свои.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така. Па после, ваму си, таму си: дојде време да се видиме и од поблиску.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И рече: „Дојде време да се убива брат со брата и никој да не гледа ни пријател, ни роднина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Беше омажена за еден салонски магионичар, со кого што требаше да се сретне тој ден по посетата на роднините во Сарагоса.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Арно ама, претчувствувам дека нема да доживеам да го препознам и да го внесам во тајните; тој ќе се појави,ќе го покаже своето вистинско лице дури откако јас ќе умрам, и кога ќе дојде време, со вцрвенети образи, ќе застане пред своите родители и ќе каже дека му е доста од сè и единствено на што потајно се надевам е дека дотогаш ќе остане уште нешто од моите банкноти, зашто го изменив тестаментот и остатокот од имотот му го завештав на оној кој прв ќе направи очигледен знак дека е предодреден да тргне по моите стапки...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дојде време и таа, како и сите, да го напушти својот дом. Дом!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мајката и ќерката почнаа да се договараат, кога одеднаш Клотилдина удри со ногата во подот, се тресна по челото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во текот на секој месец тој макар еднаш наминуваше кај Петрович да поразговара за шинелот, каде е подобро да се купи сукно, и во каква боја, и по која цена, и иако по малку загрижен, сепак, секогаш се враќаше дома задоволен, помислувајќи како најпосле ќе дојде време кога сето тоа ќе биде купено и кога шинелот ќе биде направен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Реши да причека во сопчето да се стемни и да дојде време за вечера.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој бил школски другар на татко ѝ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ти си сета власт и домаќин во селово и многу подалеку. ти дошло времето, тоа ти е.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Значи, ако се во прашање пари, ќе си молчиме. ќе молчиме сè додека не дојде време да го кутнеме штетникот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тогаш, ќе дојде време на мирување.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Може ќе дојде време да ги учам за тоа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И ете, дојде времето. Го почнувам мојот втор степен на растење.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога ќе дојде време ќе го откопаме богатството и ќе го капитализираме во сите наши задоволства за кои некогаш сме фантазирале.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ќе простам, кога ќе дојде време. Затоа што мене ми беше простено.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Настаните за кои раскажувам и кои не се случија многу одамна за да не се паметат, на многумина ќе им изгледаат неверојатни.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Кога ќе дојде време, ќе те одврзат двајцава никаквеци, безгласно рече пајакот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе дојде време ќе се знае вистината: дали сум или не сум рака на правдината.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не сфаќам што ми зборуваш. Ќе сфатиш кога ќе дојде време.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Но ти си само пајак. Пајак сум како сите други пајаци и пак поинаков.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Продолжив со идејата, добро, со кубизмот направив колку што можев, но сега дојде време за промена.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кога порасна и дојде време да се жени, ниедна девојка не сакаше да се мажи за него. А и тој не сакаше да се жени.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но кога ќе им дојде времето из'ртуваат...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А дедо му Аврам велеше: „Ќе сфати кога ќе му дојде времето...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Кога? Кога ќе му дојде времето?” викаше мајка му: „Место ние да му го промениме животот, тој нам ни го промени...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Најпосле дојде времето Татко од Измир да патува за Цариград кај својот вујко Али Фети.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Баба веруваше дека има таков јунак. Ќе му дојде време. Додека се оддалечувавме од брегот на Езерото, ние се сеќававме на прикаската на баба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најпосле, дојде времето да одговорам на мајкиното последно писмо.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најпосле дојде времето на вистинското дипломатско крштевање - предавањето на акредитивните писма ***
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Дојде време кога можеше да го направи тоа шест пати едно по друго.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дојде време кога, ако било утро кога беше доведен тука, сега би требало да биде попладне, или ако било попладне, да биде полноќ.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш ќе дојде време да се потпише пакт за пријателство со преостанатата светска сила, како подготовка за нов напад.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Додека Винстон работеше, од пневматската цевка испаднаа уште три пораки, но беа едноставни и тој се ослободи од нив пред да дојде времето за Двете минути омраза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Иако се трудев да не размислувам околу тоа дали навистина ми е мајка, дојде време кога попуштив, се срушив под таа тежина.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Горо ле, сестро, дојде време да жалиме, да си плачеме... двете да си тажиме... за пролетта... за младоста... за лисјата пожолтени... капнати... чедата неизраснати... за домаќинот мој... за Трајана, леле за него на Беласица сосечен... реди низ молитвени зборови - леле, горо сестро, небото е уште високо, ама преселни јата одлетуваат...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Сите го слушале таткото, дедото - ама дошло време од старост да се снеможе.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Кога дојде време за летот за Загреб ти реков: "Одиме".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Па, кога дојде време да го посетиме големиот брод Мисури каде е потпишана капитулација на Јапонија во 1945 година ти ни кажа дека ќе нѐ причекаш пред бродот, дека нема да дојдеш со нас.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Кога дојде време да се породи Кала, почнаа истите маки какви што ги имаше порано: ја тресеа трески и од силни болки ѝ идеше да ја искубе косата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Едвај чекаше Богуле да дојде време кога ќе смее и кога не ќе ја караат...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Гледајќи ги овие растенија, луѓето велеа: Боже, се измеша светот: дојде време да не се знае кој кого јаде: дали животните растенијата, или растенијата животните...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ќе дојде време и јас крај тебе да не бидам.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ќе дојде време ова море и ова дно кога не ќе бидат.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ќе дојде време овој камен и овој рид кога не ќе бидат.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Велам, и му дојде време на печалба да оди, да остави некој грош на страна.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ами како, ослепела, ќе се разделиш утре сосема од неа коа ќе дојде време да а удомиш?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Малите растат како бостан, и година за година, токо — оп! — дошло време за сѐ.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дојде време Доста да стигне. Митра е покрај неа и во најтешките минути.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И кога дојде време ќатипчето да си ги „крене парталите", Петкана се стокми да си оди со него, но татко и ја врза долни крај, токму за оној дирек каде си го врзуваше магарето и така спаси една „рисјанска душа" да не пропадне — да не се потурчи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој се трогна од грижата на оваа мајка и му се утврди вербата дека ќе дојде време кога самиот народ ќе трча за просвета.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во стеблото на еукалиптусот Коалите се живо сведоштво дека и без палата Можат да се сочуваат алтан соништа Ќе го речеш оној во вештачкиот базен бил алигатор Па што ако е алигатор Да не не може случајно да ми доскокне до сонот Алигаторот ти е како оние интелектуални ветрогони Многу ’рчи а ич не сонува Најпосле дојде времето на чистите сонови Само тие севезден лачат најволшебна влага
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
11. Си реков дојде време за отпочин од многу сонување Време е да се протријат очите И да се касне некое резне јаве Преполно со коалољубци (и кенгурољубци) од сите земји Кога ќе видам што ќе видам Лично Папата Бенедикт Шеснаесетти Да ми ти дошол во Австралија и лично тој ми пружи рака Вели одамна сакал да се сретне баш со мене (Вели дека сум Божји ротвајлер и јас навистина не го разбрав тоа) Вели многу го интересирале моите соништа И малку се попари кога веднаш му кажав Наместо добредојде му кажав дека за моите сонови Сум во постојана комуникација со еден поет од Македонија Ох Македонија рече Папата никогаш не сум бил во Македонија Иако тоа е само еден саат летање од Ватикан Никогаш никој и не ме поканил во Македонија А во животот на еден Папа многу е важно да не оди неканет на гости Сум читал многу за Македонија додаде Папата Светиот апостол Павле на пример пишува „Кога дојдовме во Македонија, никаков мир немаше телото наше; Во сѐ бевме во маки; однадвор напади, одвнатре страв.“
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Гнидите политички го рушеа крстот а потоа правеа невиден прогон се сметаа себеси за посебна врста на градите имаа масонско лого Друштво им правеше куртизанка млада висока стројна ја викале Рада ја стискаа сите за бујната града го калеше стажот во странска амбасада Дојде време за конечна битка и одмазда на тие разбојници зли време за крвава масовна чистка за сите животи што страдаа од нив
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Дојде време за Содома нова Спасителот мора пак да се врати дојде време за откровение на Јован секој за своите гревови да плати
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Почувствувала дека е дојдено време да се насочи разговорот кон целта за која Клементина ја донела Ервехе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Дојде времето кога Мајка повеќе немаше доволно брашно, не можеше да го меси тестото за макарони и за пити, па од него правеше некаква каша со која ја залажувавме гладта.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко живееше со илузиите на заминувањето влечејќи ги со себе и Мајка и семејството, но сега како да беше дојдено времето таа самата да си ја провери илузијата на враќањето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка почувствува дека сега беше дојдено времето да ја дополни семејната историја со разјаснувањето на Татковите бегства или отсуства, секогаш, како што велеше Татко, во интерес на стратегијата за спасот на семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Како да беше дојдено времето, токму пред залезот на нивните животи, задоцнето, да си израмнат некои од нивните етапи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Поради тоа кога дојде време за женење, ниедна девојка од селото не сакаш да појде за него.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Не претпоставувал тогаш дека ќе дојде време да се водат вакви кавги за него... - Интереси... - рече полковникот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ќе дојде време тој да се извиши и погоре.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Дошло време за гозба. Еден Турчин ги поканил другите Турци на вечера.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога ќе ни дојде времето за одење кај вас, ќе се искапеш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земеш едно шише вода од другиот извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си одиме дома, ќе се потуриш и еве си пак човек.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Кога дојде времето да се замине во ресторан, меѓутоа, таа веќе не можеше да издржи, и покрај тоа што Френк беше доволно внимателен во шест и пол да ја повика галеријата и да каже да не се грижи; немал болки и сѐ е во ред, но сепак решил да одседи додека е густо - „додека е ретко”, се исправи - и да пушти брзалицата да мине, извини на изразот и не забо­ равај: тирамис.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но Френк не сакаше ни да чуе; се беа договориле дека неговиот збор ќе биде последен за ваквите работи сѐ додека е во состојба да одлучува, а тој е решен да не допушти работите да дојдат дотаму да не може. Ü за­брани дури и да му телефонира на Донат за да го најави нивното доцнење: ако не му биде добро кога ќе дојде времето за облекување, таа ќе замине според договорот, а тој ќе се придружи подоцна.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Што ако дојди време кога да блесни сонце Си оди незнајно кај напатен самик и чека Месечина во крвта да му угреи.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Ќе дојди време кога да болсни едно големо сонце Зашто сега над него таи една голема сенка И не се гледа црквата.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Прва мисла што му се родила била, кога ќе дојде времето, да одмазди за татка си.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дачо нерасположен и скиселен продолжуваше да спие со Ранч, а и Ранч продолжуваше со своите зајадливи боцкања: штом ќе дојдеше време да се јаде, Ранч ќе влезеше во стројот крај Дачо и зајадливо ќе му дофрлаше в уше: - Ако не дадевме ние пари за тебе, ти немаше да дојдеш ваму.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Венче му читаше сѐ додека не дојде време да ѝ се вратат родителите од работа.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
По смртта на сликарот Столпник, во неговата куќа луѓето ја најдоа последната негова слика: неколку муренкови стебла излезени заедно од земјата од еден ист корен, од едно исто 'ртиште и плодиште; додека излегувале од земјта, си давале сила едно на друго, си помагале, а потоа секое на својата судбина се препуштало: едното: напинајќи и грабајќи ја лакомо височината, се истенчило, се искривило, како змија фатена за опашка; гранките му откажале во овој тежок напор да го следат, и тоа, полека, болно, се превиткува надолу и тоне со главата кон земјата; под вратот има заглавено висока потпирачка со чатал што не му дава да се скрши и струполи на земјата; но сето тоа е така болно и тажно штом тоа самото не може без потпирачка да се додржи; другото: робувајќи им уште од излегувањето од земјата на многуте фиданки што лакомо наудриле од него како човек со многу пород, и грижејќи се за нив да порастат, да се здебелат и рашират, постепено станало нивна жртва; тие, не мислејќи на него, се туркаат меѓу себе, грабаат од просторот, се надвишуваат меѓу себе, не водејќи сметка дека еден ден од тежина или од силен ветар, ќе се струполат заедно со тоа мајчинско стебло што им дало живот и повеќе никогаш не ќе кренат глава: ќе умираат постепено и ќе се сушат на урнатиот стеблак; трето: или по сој или така му бил благословот: кога му дошло време за плодење како господ да му се распашал: преполно е и се крши од плодови; капи благ сок од муренките како на доилка кога ќе ѝ надојде млекото; пониските гранки од тежина се спуштаат до земјата и се потпираат да си го намалат бремето; четврто: уште од раѓањето анемично - и до крајот на животот анемично; што можеле другите да му помогнат, му помогнале долу под земјата во времето на 'ртењето и пуштањето на корења; а згора: секое со својата среќа и судбина живее, како птиците кога ќе пркнат и ќе го напуштат седелото; околу него има мала оградичка од штички што го штити да не се чеша стоката од него или да го гризе; кога еден ден ќе се исуши, ќе остане така заградено со штичките како споменик: ако од него избијат нови фиданки, тоа ќе бидат посмртчиња кои одново ќе започнат борба за живот; петто: препуштено е на судбината и на бога: здраво-прездраво е родено, пркнато над земјата, а веќе едната половина му се суши; стои како човек парализиран на кого само едната половина му е подвижна; прави напор да расте и да ја влече со себе и другата половина што му стои како мртовец врзан за плеќи; најтешко му било првите години додека свикнало на тој напор и на тоа проклетство а сега просто ѝ е препуштено на судбината; она шестото, седмото, осмото, што откако излегле од земјата, помислиле дека сè можат и сè е нивно, живеат двоен живот; двојна среќа имаат: на едни сè им е едно во кој правец ќе се развиваат: нагоре, надолу или настрана; не размислуваат ни како да ја оформат својата крошна за подобро да се заштитат од ветриштата и снеговите; не се грижат и не размислуваат дали некој пред смртта ќе им стави потпирачка под мишките или вратот за да не се струполат притиснати од својата негрижа, или дали по својата смрт ќе остават потомство; се шират и живеат како што милуваат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Ништо не им можете“, им велеше слепиот Тимон слушајќи кај што луѓето трупкаат со нозете по нив: „Оставете ги на мира; кога ќе им дојде времето, сами да си заминат...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тоа е сè што може човек да забележи гледајќи ги стеблата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ако дошло време, пустата ѕвезда да ми се смени, тогаш нека биде подоцна, на пролет, лете, во убаво време, му велеше, зашто цел живот само за тој суден ден се мачела; коски ѝ скапувале да му помогне на мажот ѝ да прикупат уште нешто од ридот, но да има и нова руба за тој миг, за тој ред; да не велат луѓето: ѓупка, питачка, туку кога ќе ја носат низ селото во отскриен ковчег, да ѝ заблазнуваат во алиштата и накитот, да велат: гледај, гледај синот ѝ ги ставил и златните обетки и златниот прстен што си ги чувала за овој ден...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И вистина, кога им дојде времето исчезнаа без трага, без поштук.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Пак студи во Москва и нема спас од разграканите нови птици кои мислат дека дошло времето кога можат секому да му се посерат на глава и дека тоа е најплодотворниот начин за општо усреќување на човештвото.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
На пример, при изнесувањето на тврдењето дека јазикот нема никаква одредена смисла, се чини дека Дерида изнесува едно тврдење со одредена смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога ќе дојде време, ќе се навратиме на ова.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова е вистинито во двојна смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- „Мислите дека само небото е граница, после тоа е вселената, а после тоа сте се запрашале ли?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ќе дојде време на промени, ден за чистење на орманите полни прашина и на спомените и на минатото кое фатило пајажина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Нејзините две мали деца - моите други братучеди, исто така машко и женско - се тискаа зад неа и се обидуваа со љубопитните очиња да ме измеркаат отаде нејзините грамадни раце.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа настапи мала непријатна тишина во која решив да се проѕевнам за да покажам дека ми дошло време за попладневната дремка.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Неговата сестра Реа му станала дружница... и кога дошло време добиле деца...
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Ќе дојде време вистината на мојата приказна ќе си го каже своето.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Оваа книга, како дел од есенцијата на мојата балканска егзилска сага, беше еден вид преуранета проверка на синот на емигрантот, нараторот, дали беше дојдено времето за враќање од егзилот во родната Албанија, беше тоа едно ѕиркање во пеколот кое можеше да заврши кобно...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Што правите вие, госпоѓо Параскева? Зјапате пред себе? Чекате да дојде време за спиење? Зошто не читате нешто?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во однос на "пазарењето" за интересните сфери со Советската влада, се истакнало дека, доколку Британија го следи влијанието на Русија во Романија, а тие го следат британското во Грција, сметале дека тоа "треба да се применува само во услови на војна", дека е тешко да се очекува дека некој од двете земји би сакал така и да продолжи "кога ќе дојде до мировна спогодба и кога ќе настапи поволен период, или да се прошири на другите балкански земји во поглед на важните интереси, што и обете страни би ги имале при обликувањето на иднината на Балканот во целост".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто така, Британците сакале, кога ќе дошло време за тоа, да го кажат својот збор „и во однос на Бугарија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Прегрме војната, Егејската бригада по борбите со балистите ја расформираа надвор од Гостивар, борците ги растурија по разни служби и тој почна во себе да мисли дека дојде време по македонската земја веќе да не се копаат нови гробови.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Така дојде времето... лошо време... лошо... многу лошо...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дојде време да ја напуштам Франција. Се радував што ќе си одам дома.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Но, ќе дојде време, порано или подоцна, кога вложениот труд, на ваков или онаков начин, ќе се исплати.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Мило дете очи трие, дојде време да се спие - добра ноќ! Кротко јагне цица, душка, пред спиење мајка гушка- добра ноќ!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Но ќе дојде време кога вистински ќе можете да го цените тоа што вашите учители ви го дале.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Боже пази да гибнеме од дрвата што беа за Коледе пред да дојде времето.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кога дојде време да тргнеме, попт, пеејќи, со бакарното котле,в рака, во кое беше замрзнатиот крст, тргна по средината на црквата кон излезот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Чакарвелика ниту подзастана, ниту се подзаврте. Продолжи да ги влечка нозете низ сламичиштето и туку рече колку да ја чујат : - И за тоа, деца, кога ќе дојде времето, ќе ви кажам.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Потоа ги праша: - Ви дојде времето да се вратите и се враќате, а?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сигурен дека дошло време пала да прави, се фати за матарката, го спушти внатре камчето што за цело време го стискаше меѓу палецот, затропа, затропа и на матарката си ѝ рече: - Не сме биле без среќа. Богами.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Не летај многу високо за кога ќе дојде времето да паднеш да не паднеш од превисоко. Гледај помалку да се повредиш.“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
— Чекај, каде? — Дојде време да стрижеме ежови и да молземе змии...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одам и до граница: примам пошта, билтени од фронтот и чекам да дојде времето за раѓање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се дава команда да ги собираме мртвите другари: дојде време и од нив да бараме помош.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Стомачето за инает за целото време додека бев излезена, остана дома, па кога дојде времето да си одам, откако ме немаше четири часа, тој се јави.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се појави сосема нов дел од мојата личност кој таму некаде длабоко тлееше и чекаше да дојде време да биде откриен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сфатив дека дошло времето, типот почна да го покажува вистинското лице.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тогаш се јавив на мајка ми. Ми рече дека, секако, уште пред неколку месеци патот ме водеше кон дома, и ете сега дошло времето да се случи тоа навистина.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Едноставно, се заљубив во градот и одвај чекав да дојде време за студии за да можам да го живеам тој свет…
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Јас повеќе пати ја навестував можноста дека ќе дојде време кога Комитетот со својата работа, којашто наполно ќе одговара на чувствата на сите тукашни христијани, ќе ги добие нивните симпатии и ќе стане господар на ситуација...163
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За нова облека не сакал да троши пари, бидејќи дошло времето да умре.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Напротив, сметајќи дека дошло време да се сотре сè што било револуционерно и словенско и што не им служи на великогрчките амбиции за голема Елада, компетентните политички фактори во Грција решиле да застанат наполно на страната на султанот и да му понудат помош против “заедничкиот непријател“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, сега, кога дошло времето за “арчење“, се поставило прашање дали тоа “арчење“ да биде по секоја цена.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- И тие ли ќе овенат, тато? - И тие, кога ќе им дојде време.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но кога дојде време да се берат маслинките, се отвори војна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Си велам, ќе се појави тогаш кога ќе дојде време, и нема зошто да размислувам кога и како тоа ќе се случи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Моите другари понекогаш си играат мајтап со мене, ми велат дека сум чуден бидејќи сè уште немам своја избраничка и дека ќе ми помине младоста во чекање на вистинскиот час.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Вечерта рано си легнав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Прстенот кој секако ќе биде мој, оној ден кога ќе дојде време за тоа и кога можеби ќе отидам во Индија да го сретнам Игбал, Кашмирецот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Кога ќе дојде време – мирно реков јас, и бев сосема сигурна во тоа што го зборувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Гајле ти е тебе, ти го имаш Игбал, ти пишува дури од Индија – се пошегува Мацка и ми се стори дека малку ми се потсмева.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)