дојде (гл.) - јас (зам.)

Кој сака нека дојде јас одовде не мрднувам.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Та затоа сум дојден јас, стрико Крстине.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
„Оди ти”, рече, „ќе дојдам јас”. Се затвори внатре три дена.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во почетокот беше небо и земја. Па дојдоа тие. Па дојдов јас. Каде тие, таму ние.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Кога дојде јас право чорапите ѝ ги покажав, а таа се изненади и ми рече: Па, ти си уште малечка, како си можела да ги сплетеш?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
На, жими вера, затоа дојдов јас.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Ако не дојдеш ти, а како што гледам нема наскоро да дојдеш, ќе дојдам јас да те посетам.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Белким ова старо познанство и пријателство ќе донесе некоја корист во селото" — А бре Калешко, Шише, Главче, Мисирли, Лесна, коџобаши, абре, не дошол јас овде да печалам пари како Масарбег, Вртановци, Крепчевци, бре!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)