дочека (гл.) - мој (прид.)

Преку неговото змијолико добро тело од илјадници скапоцени камчиња во чиј отсјај се прпелкаат гулаби, тело преслечено од трошноста на смеата и бесот, но сѐ уште цврсто за да го дочека моето минување.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Професорот не можеше да ме разбере но и не се трудеше да го дочека мојот одговор.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Фантастично! Дочекав мојот син да ме информира за виталните проблеми на населбата во која живееме, всушност, пошироко и за градот!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Наследството го дочека мојата 30-та, а процедурите 40-тата!
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Ќе живее. Ќе го дочека моето враќање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)