допира (гл.) - одвреме-навреме (прил.)

Си одеше тој по улиците, допираше одвреме-навреме по нешто што ќе му се испречеше на пат, а потоа со задоволство гледаше како луѓето се тепаат кршејќи го златото.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)