допира (гл.) - вресок (имн.)

Тишината беше таква реткост што копнеевме по неа, и во миговите кога настапуваше можеби без размислување молкнувавме, престанувавме со говор не затоа што свесно сакавме да ја доживееме тишината, туку говорот ни се земаше како кога се случува чудо. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од другите соби до нас допираа врисоци, ревења, плачења и смеа, ѕвечења, чкрипења и удари.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)