допаѓа (гл.) - ли (чест.)

Ме гледа и како со умилен глас да ми вели: - Убаво ли е, сине, ми ти се допаѓа ли домчево, кажи што не ми ти достига, татенцето сѐ ќе стори за моето соколче, - чинам така ми вели татенцето и јас сѐ поблиску приоѓам кон него, божем ќе му се фрлам во прегратките, ќе го гушнам како роден татко, а тоа од страв му се доближувам да не ме запне од подалеку, да не ми го скине главчето, та без главче да останам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Ти се допаѓа ли да го правиш ова ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ти се допаѓаат ли надреалистите? Јас мислам дека се интересни.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Германец е - кусо одговори Марија. - Ти се допаѓа ли? Елена гледаше де во него, де во Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ти се допаѓа ли? - Слон. Не знам... дали ми се допаѓа. „Штрк, жирафа, мечка, слон...“
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)