— Море ми, те донесе ли господ пак, браче Толе, да се видиме? — го пречека таа —и него и му се израдува, сега уверена дека тој не го дава нејзиниот Андон да пострада.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Старчето го погледнало со очи на желка фатена во примка и со насилство задржана глава вон од оклопот. - Ми донесе ли печени компирчиња, Доце?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
ЛУКОВ: Не сакам одговор. (Седнува во софата.) Донесе ли весници?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
— Ми те донесе ли господ, бре сине?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
ФЕЗЛИЕВ: Го донесе ли?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
А обичните селани не сакаа да слушнат за некакви чети и војводи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Арсо Арнаутче не се насмеал. А и зошто? Млад бил и почитал старост, сега е помлад отколку кога се женел.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ве донесе ли господ да се видиме живи здрави по победата? — иронично се провикнаа Пере Тошев и Петре Ацев, коишто заедно со Тренков, Коле Пешковчето, Шаќира, со целата своја чета се прибраа во Толевиот пашалук и се ставија со Толета, молејќи го да им осигура заклон и леб, бидејќи народот почна да ги отпадува од себе, а тие немаа морална сила да го повелаат како порано.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)