Додека децата ја доживуваат радоста и страста поради сите овие можности: тоа овозможува во текот на пишувањето, да се спасат од сивилото и од заканите на историјата која е по малку легендарна и по малку митска.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Доживеа радост оти Господ ги благослови со ќерка што ја крстија Зоја, ама следните години беа само црна кр во неговото срце: Павлина закандиса туберкулоза и сега деновите ги минува во санаториум, а Зоја е оставена во рацете на дебелата Божана, втората жена на Бориса, неговиот татко.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Така, Елеазар бен Цви, во својата панисториска авионска фантазија, ја доживува радоста на преосветувањето на Храмот од 164-та година пред новата ера и големото народно празнување по тој повод.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)